местоиме́ние • (mestoiménie) n
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | местоиме́ние mestoiménie |
местоиме́ния mestoiménija |
definite | местоиме́нието mestoiménieto |
местоиме́нията mestoiménijata |
From ме́сто (mésto) + -о- (-o-) + и́мя (ímja) + -ие (-ije), a calque of Latin pronomen.
местоиме́ние • (mestoiménije) n inan (genitive местоиме́ния, nominative plural местоиме́ния, genitive plural местоиме́ний)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | местоиме́ние mestoiménije |
местоиме́ния mestoiménija |
genitive | местоиме́ния mestoiménija |
местоиме́ний mestoiménij |
dative | местоиме́нию mestoiméniju |
местоиме́ниям mestoiménijam |
accusative | местоиме́ние mestoiménije |
местоиме́ния mestoiménija |
instrumental | местоиме́нием mestoiménijem |
местоиме́ниями mestoiménijami |
prepositional | местоиме́нии mestoiménii |
местоиме́ниях mestoiménijax |