From меша (meša) + -алка (-alka).
мешалка • (mešalka) f
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | мешалка (mešalka) | мешалки (mešalki) |
definite unspecified | мешалката (mešalkata) | мешалките (mešalkite) |
definite proximal | мешалкава (mešalkava) | мешалкиве (mešalkive) |
definite distal | мешалкана (mešalkana) | мешалкине (mešalkine) |
vocative | мешалко (mešalko) | мешалки (mešalki) |
Inherited from Proto-Slavic *měšadlъka, from *měšadlo + *-ъka, from *měšati + *-dlo, from *měsiti. By surface analysis, меша́ть (mešátʹ, “to stir, to mix, to blend”) + -лка (-lka).
меша́лка • (mešálka) f inan (genitive меша́лки, nominative plural меша́лки, genitive plural меша́лок)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | меша́лка mešálka |
меша́лки mešálki |
genitive | меша́лки mešálki |
меша́лок mešálok |
dative | меша́лке mešálke |
меша́лкам mešálkam |
accusative | меша́лку mešálku |
меша́лки mešálki |
instrumental | меша́лкой, меша́лкою mešálkoj, mešálkoju |
меша́лками mešálkami |
prepositional | меша́лке mešálke |
меша́лках mešálkax |