наста́вить (nastávitʹ) + -я́ть (-játʹ)
наставля́ть • (nastavljátʹ) impf (perfective наста́вить)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | наставля́ть nastavljátʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | наставля́ющий nastavljájuščij |
наставля́вший nastavljávšij |
passive | наставля́емый nastavljájemyj |
— |
adverbial | наставля́я nastavljája |
наставля́в nastavljáv, наставля́вши nastavljávši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | наставля́ю nastavljáju |
бу́ду наставля́ть búdu nastavljátʹ |
2nd singular (ты) | наставля́ешь nastavljáješʹ |
бу́дешь наставля́ть búdešʹ nastavljátʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | наставля́ет nastavljájet |
бу́дет наставля́ть búdet nastavljátʹ |
1st plural (мы) | наставля́ем nastavljájem |
бу́дем наставля́ть búdem nastavljátʹ |
2nd plural (вы) | наставля́ете nastavljájete |
бу́дете наставля́ть búdete nastavljátʹ |
3rd plural (они́) | наставля́ют nastavljájut |
бу́дут наставля́ть búdut nastavljátʹ |
imperative | singular | plural |
наставля́й nastavljáj |
наставля́йте nastavljájte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | наставля́л nastavljál |
наставля́ли nastavljáli |
feminine (я/ты/она́) | наставля́ла nastavljála | |
neuter (оно́) | наставля́ло nastavljálo |