From па- (pa-) + гавары́ць (havarýcʹ).
пагавары́ць • (pahavarýcʹ) pf (imperfective гавары́ць)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | пагавары́ць pahavarýcʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | — | пагавары́ўшы pahavarýŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
— | пагавару́ pahavarú |
| 2nd singular ты |
— | пагаво́рыш pahavóryš |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | пагаво́рыць pahavórycʹ |
| 1st plural мы |
— | пагаво́рым pahavórym |
| 2nd plural вы |
— | пагаво́рыце pahavórycje |
| 3rd plural яны́ |
— | пагаво́раць pahavóracʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | пагавары́ pahavarý |
пагавары́це pahavarýcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
пагавары́ў pahavarýŭ |
пагавары́лі pahavarýli |
| feminine я / ты / яна́ |
пагавары́ла pahavarýla | |
| neuter яно́ |
пагавары́ла pahavarýla | |