From па- (pa-) + чуць (čucʹ).
пачу́ць • (pačúcʹ) pf (imperfective пачува́ць)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | пачу́ць pačúcʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | пачу́ты pačúty |
adverbial | — | пачу́ўшы pačúŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | пачу́ю pačúju |
2nd singular ты |
— | пачу́еш pačúješ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | пачу́е pačúje |
1st plural мы |
— | пачу́ем pačújem |
2nd plural вы |
— | пачу́еце pačújecje |
3rd plural яны́ |
— | пачу́юць pačújucʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | пачу́й pačúj |
пачу́йце pačújcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
пачу́ў pačúŭ |
пачу́лі pačúli |
feminine я / ты / яна́ |
пачу́ла pačúla | |
neuter яно́ |
пачу́ла pačúla |