разјаривати

Hello, you have come here looking for the meaning of the word разјаривати. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word разјаривати, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say разјаривати in singular and plural. Everything you need to know about the word разјаривати you have here. The definition of the word разјаривати will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofразјаривати, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Serbo-Croatian

Pronunciation

  • IPA(key): /razjarǐːʋati/
  • Hyphenation: раз‧ја‧ри‧ва‧ти

Verb

разјари́вати impf (Latin spelling razjarívati)

  1. (transitive, reflexive) to infuriate, enrage, anger

Conjugation

Conjugation of разјаривати
Infinitive: разјаривати Present verbal adverb: разја̀рујӯћи Past verbal adverb: — Verbal noun: разјари́ва̄ње
Number Singular Plural
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Verbal forms ја ти он / она / оно ми ви они / оне / она
Present разјарујем разјарујеш разјарује разјарујемо разјарујете разјарују
Future Future I разјариват ћу1
разјариваћу 		разјариват ћеш1
разјариваћеш 		разјариват ће1
разјариваће 		разјариват ћемо1
разјариваћемо 		разјариват ћете1
разјариваћете 		разјариват ће1
разјариваће
Future II бу̏де̄м разјаривао2 бу̏де̄ш разјаривао2 бу̏де̄ разјаривао2 бу̏де̄мо разјаривали2 бу̏де̄те разјаривали2 бу̏дӯ разјаривали2
Past Perfect разјаривао сам2 разјаривао си2 разјаривао је2 разјаривали смо2 разјаривали сте2 разјаривали су2
Pluperfect3 би̏о сам разјаривао2 би̏о си разјаривао2 би̏о је разјаривао2 би́ли смо разјаривали2 би́ли сте разјаривали2 би́ли су разјаривали2
Imperfect разјаривах разјариваше разјариваше разјаривасмо разјаривасте разјариваху
Conditional I разјаривао бих2 разјаривао би2 разјаривао би2 разјаривали бисмо2 разјаривали бисте2 разјаривали би2
Conditional II4 би̏о бих разјаривао2 би̏о би разјаривао2 би̏о би разјаривао2 би́ли бисмо разјаривали2 би́ли бисте разјаривали2 би́ли би разјаривали2
Imperative — разјаруј — разјарујмо разјарујте —
Active past participle разјаривао m / разјаривала f / разјаривало n разјаривали m / разјаривале f / разјаривала n
Passive past participle разјариван m / разјаривана f / разјаривано n разјаривани m / разјариване f / разјаривана n
1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.
2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively.
3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.

4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
  *Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

Wikious
Boobota
Sagapedia