դադրեցնել • (dadrecʻnel)
| infinitive | դադրեցնել (dadrecʻnel) | evidential participle | դադրեցուցեր (dadrecʻucʻer) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | դադրեցուիլ (dadrecʻuil) | future converb 1 | դադրեցնելու (dadrecʻnelu) | ||||
| causative | — | future converb 2 | դադրեցնելիք (dadrecʻnelikʻ) | ||||
| aorist stem | դադրեցուց- (dadrecʻucʻ-) | connegative converb (present) | դադրեցներ (dadrecʻner) | ||||
| resultative participle | դադրեցուցած (dadrecʻucʻac) | connegative converb (past imperfect) | դադրեցներ (dadrecʻner) | ||||
| subject participle | դադրեցնող (dadrecʻnoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | կը դադրեցնեմ (kə dadrecʻnem) | կը դադրեցնես (kə dadrecʻnes) | կը դադրեցնէ (kə dadrecʻnē) | կը դադրեցնենք (kə dadrecʻnenkʻ) | կը դադրեցնէք (kə dadrecʻnēkʻ) | կը դադրեցնեն (kə dadrecʻnen) | |
| past imperfective | կը դադրեցնէի (kə dadrecʻnēi) | կը դադրեցնէիր (kə dadrecʻnēir) | կը դադրեցնէր (kə dadrecʻnēr) | կը դադրեցնէինք (kə dadrecʻnēinkʻ) | կը դադրեցնէիք (kə dadrecʻnēikʻ) | կը դադրեցնէին (kə dadrecʻnēin) | |
| future | պիտի դադրեցնեմ (piti dadrecʻnem) | պիտի դադրեցնես (piti dadrecʻnes) | պիտի դադրեցնէ (piti dadrecʻnē) | պիտի դադրեցնենք (piti dadrecʻnenkʻ) | պիտի դադրեցնէք (piti dadrecʻnēkʻ) | պիտի դադրեցնեն (piti dadrecʻnen) | |
| past future | պիտի դադրեցնէի (piti dadrecʻnēi) | պիտի դադրեցնէիր (piti dadrecʻnēir) | պիտի դադրեցնէր (piti dadrecʻnēr) | պիտի դադրեցնէինք (piti dadrecʻnēinkʻ) | պիտի դադրեցնէիք (piti dadrecʻnēikʻ) | պիտի դադրեցնէին (piti dadrecʻnēin) | |
| present perfect (non-evidential) | դադրեցուցած եմ (dadrecʻucʻac em) | դադրեցուցած ես (dadrecʻucʻac es) | դադրեցուցած է (dadrecʻucʻac ē) | դադրեցուցած ենք (dadrecʻucʻac enkʻ) | դադրեցուցած էք (dadrecʻucʻac ēkʻ) | դադրեցուցած են (dadrecʻucʻac en) | |
| pluperfect (non-evidential) | դադրեցուցած էի (dadrecʻucʻac ēi) | դադրեցուցած էիր (dadrecʻucʻac ēir) | դադրեցուցած էր (dadrecʻucʻac ēr) | դադրեցուցած էինք (dadrecʻucʻac ēinkʻ) | դադրեցուցած էիք (dadrecʻucʻac ēikʻ) | դադրեցուցած էին (dadrecʻucʻac ēin) | |
| present perfect (evidential) | դադրեցուցեր եմ (dadrecʻucʻer em) | դադրեցուցեր ես (dadrecʻucʻer es) | դադրեցուցեր է (dadrecʻucʻer ē) | դադրեցուցեր ենք (dadrecʻucʻer enkʻ) | դադրեցուցեր էք (dadrecʻucʻer ēkʻ) | դադրեցուցեր են (dadrecʻucʻer en) | |
| pluperfect (evidential) | դադրեցուցեր էի (dadrecʻucʻer ēi) | դադրեցուցեր էիր (dadrecʻucʻer ēir) | դադրեցուցեր էր (dadrecʻucʻer ēr) | դադրեցուցեր էինք (dadrecʻucʻer ēinkʻ) | դադրեցուցեր էիք (dadrecʻucʻer ēikʻ) | դադրեցուցեր էին (dadrecʻucʻer ēin) | |
| aorist (past perfective) | դադրեցուցի (dadrecʻucʻi) | դադրեցուցիր (dadrecʻucʻir) | դադրեցուց (dadrecʻucʻ) | դադրեցուցինք (dadrecʻucʻinkʻ) | դադրեցուցիք (dadrecʻucʻikʻ) | դադրեցուցին (dadrecʻucʻin) | |
| subjunctive | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | դադրեցնեմ (dadrecʻnem) | դադրեցնես (dadrecʻnes) | դադրեցնէ (dadrecʻnē) | դադրեցնենք (dadrecʻnenkʻ) | դադրեցնէք (dadrecʻnēkʻ) | դադրեցնեն (dadrecʻnen) | |
| past | դադրեցնէի (dadrecʻnēi) | դադրեցնէիր (dadrecʻnēir) | դադրեցնէր (dadrecʻnēr) | դադրեցնէինք (dadrecʻnēinkʻ) | դադրեցնէիք (dadrecʻnēikʻ) | դադրեցնէին (dadrecʻnēin) | |
| imperative | — | (դուն) | — | — | (դուք) | — | |
| — | դադրեցո՛ւր (dadrecʻúr) | — | — | դադրեցուցէ՛ք (dadrecʻucʻḗkʻ) | — | ||
| infinitive | չդադրեցնել (čʻdadrecʻnel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չդադրեցուցած (čʻdadrecʻucʻac) | ||||||
| subject participle | չդադրեցնող (čʻdadrecʻnoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | չեմ դադրեցներ (čʻem dadrecʻner) | չես դադրեցներ (čʻes dadrecʻner) | չի դադրեցներ (čʻi dadrecʻner) | չենք դադրեցներ (čʻenkʻ dadrecʻner) | չէք դադրեցներ (čʻēkʻ dadrecʻner) | չեն դադրեցներ (čʻen dadrecʻner) | |
| past imperfective | չէի դադրեցներ (čʻēi dadrecʻner) | չէիր դադրեցներ (čʻēir dadrecʻner) | չէր դադրեցներ (čʻēr dadrecʻner) | չէինք դադրեցներ (čʻēinkʻ dadrecʻner) | չէիք դադրեցներ (čʻēikʻ dadrecʻner) | չէին դադրեցներ (čʻēin dadrecʻner) | |
| future | պիտի չդադրեցնեմ (piti čʻdadrecʻnem) | պիտի չդադրեցնես (piti čʻdadrecʻnes) | պիտի չդադրեցնէ (piti čʻdadrecʻnē) | պիտի չդադրեցնենք (piti čʻdadrecʻnenkʻ) | պիտի չդադրեցնէք (piti čʻdadrecʻnēkʻ) | պիտի չդադրեցնեն (piti čʻdadrecʻnen) | |
| past future | պիտի չդադրեցնէի (piti čʻdadrecʻnēi) | պիտի չդադրեցնէիր (piti čʻdadrecʻnēir) | պիտի չդադրեցնէր (piti čʻdadrecʻnēr) | պիտի չդադրեցնէինք (piti čʻdadrecʻnēinkʻ) | պիտի չդադրեցնէիք (piti čʻdadrecʻnēikʻ) | պիտի չդադրեցնէին (piti čʻdadrecʻnēin) | |
| present perfect (non-evidential) | չեմ դադրեցուցած (čʻem dadrecʻucʻac) | չես դադրեցուցած (čʻes dadrecʻucʻac) | չէ դադրեցուցած (čʻē dadrecʻucʻac) | չենք դադրեցուցած (čʻenkʻ dadrecʻucʻac) | չէք դադրեցուցած (čʻēkʻ dadrecʻucʻac) | չեն դադրեցուցած (čʻen dadrecʻucʻac) | |
| pluperfect (non-evidential) | չէի դադրեցուցած (čʻēi dadrecʻucʻac) | չէիր դադրեցուցած (čʻēir dadrecʻucʻac) | չէր դադրեցուցած (čʻēr dadrecʻucʻac) | չէինք դադրեցուցած (čʻēinkʻ dadrecʻucʻac) | չէիք դադրեցուցած (čʻēikʻ dadrecʻucʻac) | չէին դադրեցուցած (čʻēin dadrecʻucʻac) | |
| present perfect (evidential) | չեմ դադրեցուցեր (čʻem dadrecʻucʻer) | չես դադրեցուցեր (čʻes dadrecʻucʻer) | չէ դադրեցուցեր (čʻē dadrecʻucʻer) | չենք դադրեցուցեր (čʻenkʻ dadrecʻucʻer) | չէք դադրեցուցեր (čʻēkʻ dadrecʻucʻer) | չեն դադրեցուցեր (čʻen dadrecʻucʻer) | |
| pluperfect (evidential) | չէի դադրեցուցեր (čʻēi dadrecʻucʻer) | չէիր դադրեցուցեր (čʻēir dadrecʻucʻer) | չէր դադրեցուցեր (čʻēr dadrecʻucʻer) | չէինք դադրեցուցեր (čʻēinkʻ dadrecʻucʻer) | չէիք դադրեցուցեր (čʻēikʻ dadrecʻucʻer) | չէին դադրեցուցեր (čʻēin dadrecʻucʻer) | |
| aorist (past perfective) | չդադրեցուցի (čʻdadrecʻucʻi) | չդադրեցուցիր (čʻdadrecʻucʻir) | չդադրեցուց (čʻdadrecʻucʻ) | չդադրեցուցինք (čʻdadrecʻucʻinkʻ) | չդադրեցուցիք (čʻdadrecʻucʻikʻ) | չդադրեցուցին (čʻdadrecʻucʻin) | |
| subjunctive | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | չդադրեցնեմ (čʻdadrecʻnem) | չդադրեցնես (čʻdadrecʻnes) | չդադրեցնէ (čʻdadrecʻnē) | չդադրեցնենք (čʻdadrecʻnenkʻ) | չդադրեցնէք (čʻdadrecʻnēkʻ) | չդադրեցնեն (čʻdadrecʻnen) | |
| past | չդադրեցնէի (čʻdadrecʻnēi) | չդադրեցնէիր (čʻdadrecʻnēir) | չդադրեցնէր (čʻdadrecʻnēr) | չդադրեցնէինք (čʻdadrecʻnēinkʻ) | չդադրեցնէիք (čʻdadrecʻnēikʻ) | չդադրեցնէին (čʻdadrecʻnēin) | |
| imperative | — | (դուն) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ դադրեցներ (mí dadrecʻner) | — | — | մի՛ դադրեցնէք (mí dadrecʻnēkʻ) | — | ||
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | դադրեցնել (dadrecʻnel) | |||
| dative | դադրեցնելու (dadrecʻnelu) | |||
| ablative | դադրեցնելէ (dadrecʻnelē) | |||
| instrumental | դադրեցնելով (dadrecʻnelov) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | դադրեցնելը/դադրեցնելն (dadrecʻnelə/dadrecʻneln) | |||
| dative | դադրեցնելուն (dadrecʻnelun) | |||
| ablative | դադրեցնելէն (dadrecʻnelēn) | |||
| instrumental | դադրեցնելովը/դադրեցնելովն (dadrecʻnelovə/dadrecʻnelovn) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | դադրեցնելս (dadrecʻnels) | |||
| dative | դադրեցնելուս (dadrecʻnelus) | |||
| ablative | դադրեցնելէս (dadrecʻnelēs) | |||
| instrumental | դադրեցնելովս (dadrecʻnelovs) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | դադրեցնելդ (dadrecʻneld) | |||
| dative | դադրեցնելուդ (dadrecʻnelud) | |||
| ablative | դադրեցնելէդ (dadrecʻnelēd) | |||
| instrumental | դադրեցնելովդ (dadrecʻnelovd) | |||