Hello, you have come here looking for the meaning of the word
կոճկել. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
կոճկել, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
կոճկել in singular and plural. Everything you need to know about the word
կոճկել you have here. The definition of the word
կոճկել will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
կոճկել, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Armenian
Etymology
A dialectal word that has been adopted in the literary language. Denominal verb of կոճակ (kočak, “button”).
Pronunciation
Verb
կոճկել • (kočkel)
- to button
Inflection
infinitive
|
կոճկել (kočkel)
|
imperfective converb
|
կոճկում (kočkum)
|
passive
|
կոճկվել (kočkvel)
|
simultaneous converb
|
կոճկելիս (kočkelis)
|
causative
|
—
|
perfective converb
|
կոճկել (kočkel)
|
aorist stem
|
կոճկ- (kočk-)
|
future converb I
|
կոճկելու (kočkelu)
|
resultative participle
|
կոճկած (kočkac)
|
future converb II
|
կոճկելիք (kočkelikʻ)
|
subject participle
|
կոճկող (kočkoġ)
|
connegative converb
|
կոճկի (kočki)
|
person
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
կոճկում եմ (kočkum em)
|
կոճկում ես (kočkum es)
|
կոճկում է (kočkum ē)
|
կոճկում ենք (kočkum enkʻ)
|
կոճկում եք (kočkum ekʻ)
|
կոճկում են (kočkum en)
|
past imperfective
|
կոճկում էի (kočkum ēi)
|
կոճկում էիր (kočkum ēir)
|
կոճկում էր (kočkum ēr)
|
կոճկում էինք (kočkum ēinkʻ)
|
կոճկում էիք (kočkum ēikʻ)
|
կոճկում էին (kočkum ēin)
|
future
|
կոճկելու եմ (kočkelu em)
|
կոճկելու ես (kočkelu es)
|
կոճկելու է (kočkelu ē)
|
կոճկելու ենք (kočkelu enkʻ)
|
կոճկելու եք (kočkelu ekʻ)
|
կոճկելու են (kočkelu en)
|
past future
|
կոճկելու էի (kočkelu ēi)
|
կոճկելու էիր (kočkelu ēir)
|
կոճկելու էր (kočkelu ēr)
|
կոճկելու էինք (kočkelu ēinkʻ)
|
կոճկելու էիք (kočkelu ēikʻ)
|
կոճկելու էին (kočkelu ēin)
|
present perfect
|
կոճկել եմ (kočkel em)
|
կոճկել ես (kočkel es)
|
կոճկել է (kočkel ē)
|
կոճկել ենք (kočkel enkʻ)
|
կոճկել եք (kočkel ekʻ)
|
կոճկել են (kočkel en)
|
pluperfect
|
կոճկել էի (kočkel ēi)
|
կոճկել էիր (kočkel ēir)
|
կոճկել էր (kočkel ēr)
|
կոճկել էինք (kočkel ēinkʻ)
|
կոճկել էիք (kočkel ēikʻ)
|
կոճկել էին (kočkel ēin)
|
aorist (past perfective)
|
կոճկեցի, կոճկի* (kočkecʻi, kočki*)
|
կոճկեցիր, կոճկիր* (kočkecʻir, kočkir*)
|
կոճկեց (kočkecʻ)
|
կոճկեցինք, կոճկինք* (kočkecʻinkʻ, kočkinkʻ*)
|
կոճկեցիք, կոճկիք* (kočkecʻikʻ, kočkikʻ*)
|
կոճկեցին, կոճկին* (kočkecʻin, kočkin*)
|
subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
կոճկեմ (kočkem)
|
կոճկես (kočkes)
|
կոճկի (kočki)
|
կոճկենք (kočkenkʻ)
|
կոճկեք (kočkekʻ)
|
կոճկեն (kočken)
|
past
|
կոճկեի (kočkei)
|
կոճկեիր (kočkeir)
|
կոճկեր (kočker)
|
կոճկեինք (kočkeinkʻ)
|
կոճկեիք (kočkeikʻ)
|
կոճկեին (kočkein)
|
conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
future
|
կկոճկեմ (kkočkem)
|
կկոճկես (kkočkes)
|
կկոճկի (kkočki)
|
կկոճկենք (kkočkenkʻ)
|
կկոճկեք (kkočkekʻ)
|
կկոճկեն (kkočken)
|
past
|
կկոճկեի (kkočkei)
|
կկոճկեիր (kkočkeir)
|
կկոճկեր (kkočker)
|
կկոճկեինք (kkočkeinkʻ)
|
կկոճկեիք (kkočkeikʻ)
|
կկոճկեին (kkočkein)
|
imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
—
|
կոճկի՛ր, կոճկի՛* (kočkír, kočkí*)
|
—
|
—
|
կոճկե՛ք, կոճկեցե՛ք** (kočkékʻ, kočkecʻékʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|
infinitive
|
չկոճկել (čʻkočkel)
|
resultative participle
|
չկոճկած (čʻkočkac)
|
subject participle
|
չկոճկող (čʻkočkoġ)
|
person
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
չեմ կոճկում (čʻem kočkum)
|
չես կոճկում (čʻes kočkum)
|
չի կոճկում (čʻi kočkum)
|
չենք կոճկում (čʻenkʻ kočkum)
|
չեք կոճկում (čʻekʻ kočkum)
|
չեն կոճկում (čʻen kočkum)
|
past imperfective
|
չէի կոճկում (čʻēi kočkum)
|
չէիր կոճկում (čʻēir kočkum)
|
չէր կոճկում (čʻēr kočkum)
|
չէինք կոճկում (čʻēinkʻ kočkum)
|
չէիք կոճկում (čʻēikʻ kočkum)
|
չէին կոճկում (čʻēin kočkum)
|
future
|
չեմ կոճկելու (čʻem kočkelu)
|
չես կոճկելու (čʻes kočkelu)
|
չի կոճկելու (čʻi kočkelu)
|
չենք կոճկելու (čʻenkʻ kočkelu)
|
չեք կոճկելու (čʻekʻ kočkelu)
|
չեն կոճկելու (čʻen kočkelu)
|
past future
|
չէի կոճկելու (čʻēi kočkelu)
|
չէիր կոճկելու (čʻēir kočkelu)
|
չէր կոճկելու (čʻēr kočkelu)
|
չէինք կոճկելու (čʻēinkʻ kočkelu)
|
չէիք կոճկելու (čʻēikʻ kočkelu)
|
չէին կոճկելու (čʻēin kočkelu)
|
present perfect
|
չեմ կոճկել (čʻem kočkel)
|
չես կոճկել (čʻes kočkel)
|
չի կոճկել (čʻi kočkel)
|
չենք կոճկել (čʻenkʻ kočkel)
|
չեք կոճկել (čʻekʻ kočkel)
|
չեն կոճկել (čʻen kočkel)
|
pluperfect
|
չէի կոճկել (čʻēi kočkel)
|
չէիր կոճկել (čʻēir kočkel)
|
չէր կոճկել (čʻēr kočkel)
|
չէինք կոճկել (čʻēinkʻ kočkel)
|
չէիք կոճկել (čʻēikʻ kočkel)
|
չէին կոճկել (čʻēin kočkel)
|
aorist (past perfective)
|
չկոճկեցի, չկոճկի* (čʻkočkecʻi, čʻkočki*)
|
չկոճկեցիր, չկոճկիր* (čʻkočkecʻir, čʻkočkir*)
|
չկոճկեց (čʻkočkecʻ)
|
չկոճկեցինք, չկոճկինք* (čʻkočkecʻinkʻ, čʻkočkinkʻ*)
|
չկոճկեցիք, չկոճկիք* (čʻkočkecʻikʻ, čʻkočkikʻ*)
|
չկոճկեցին, չկոճկին* (čʻkočkecʻin, čʻkočkin*)
|
subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
չկոճկեմ (čʻkočkem)
|
չկոճկես (čʻkočkes)
|
չկոճկի (čʻkočki)
|
չկոճկենք (čʻkočkenkʻ)
|
չկոճկեք (čʻkočkekʻ)
|
չկոճկեն (čʻkočken)
|
past
|
չկոճկեի (čʻkočkei)
|
չկոճկեիր (čʻkočkeir)
|
չկոճկեր (čʻkočker)
|
չկոճկեինք (čʻkočkeinkʻ)
|
չկոճկեիք (čʻkočkeikʻ)
|
չկոճկեին (čʻkočkein)
|
conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
future
|
չեմ կոճկի (čʻem kočki)
|
չես կոճկի (čʻes kočki)
|
չի կոճկի (čʻi kočki)
|
չենք կոճկի (čʻenkʻ kočki)
|
չեք կոճկի (čʻekʻ kočki)
|
չեն կոճկի (čʻen kočki)
|
past
|
չէի կոճկի (čʻēi kočki)
|
չէիր կոճկի (čʻēir kočki)
|
չէր կոճկի (čʻēr kočki)
|
չէինք կոճկի (čʻēinkʻ kočki)
|
չէիք կոճկի (čʻēikʻ kočki)
|
չէին կոճկի (čʻēin kočki)
|
imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
—
|
մի՛ կոճկիր, մի՛ կոճկի* (mí kočkir, mí kočki*)
|
—
|
—
|
մի՛ կոճկեք, մի՛ կոճկեցեք** (mí kočkekʻ, mí kočkecʻekʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|