The stem is կից- (kicʻ-). A Georgian-Zan borrowing, ultimately from Proto-Kartvelian *ḳec₁- (“to put together”).
The attempts to derive from Proto-Indo-European *dwi-sk-, from *dwóh₁ (“two”), with Old High German zuiski (“twofold”) as a cognate,[1][2][3] are phonetically and semantically unconvincing.[4][5]
կցեմ • (kcʻem)
| infinitive | կցել (kcʻel) | participle | կցեցեալ, կցեալ (kcʻecʻeal, kcʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կցեց- (kcʻecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կցեմ (kcʻem) | կցես (kcʻes) | կցէ (kcʻē) | կցեմք (kcʻemkʻ) | կցէք (kcʻēkʻ) | կցեն (kcʻen) | |
| imperfect | կցէի, կցեի* (kcʻēi, kcʻei*) | կցէիր, կցեիր* (kcʻēir, kcʻeir*) | կցէր (kcʻēr) | կցէաք, կցեաք* (kcʻēakʻ, kcʻeakʻ*) | կցէիք, կցեիք* (kcʻēikʻ, kcʻeikʻ*) | կցէին, կցեին* (kcʻēin, kcʻein*) | |
| aorist | կցեցի (kcʻecʻi) | կցեցեր (kcʻecʻer) | կցեաց (kcʻeacʻ) | կցեցաք (kcʻecʻakʻ) | կցեցէք, կցեցիք (kcʻecʻēkʻ, kcʻecʻikʻ) | կցեցին (kcʻecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կցիցեմ (kcʻicʻem) | կցիցես (kcʻicʻes) | կցիցէ (kcʻicʻē) | կցիցեմք (kcʻicʻemkʻ) | կցիցէք (kcʻicʻēkʻ) | կցիցեն (kcʻicʻen) | |
| aorist | կցեցից (kcʻecʻicʻ) | կցեսցես (kcʻescʻes) | կցեսցէ (kcʻescʻē) | կցեսցուք (kcʻescʻukʻ) | կցեսջիք (kcʻesǰikʻ) | կցեսցեն (kcʻescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կցեա՛ (kcʻeá) | — | — | կցեցէ՛ք (kcʻecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | կցեսջի՛ր (kcʻesǰír) | — | — | կցեսջի՛ք (kcʻesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կցեր (mí kcʻer) | — | — | մի՛ կցէք (mí kcʻēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
| infinitive | կցել, կցիլ* (kcʻel, kcʻil*) | participle | կցեցեալ, կցեալ (kcʻecʻeal, kcʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կցեց- (kcʻecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կցիմ (kcʻim) | կցիս (kcʻis) | կցի (kcʻi) | կցիմք (kcʻimkʻ) | կցիք (kcʻikʻ) | կցին (kcʻin) | |
| imperfect | կցէի (kcʻēi) | կցէիր (kcʻēir) | կցէր, կցիւր (kcʻēr, kcʻiwr) | կցէաք (kcʻēakʻ) | կցէիք (kcʻēikʻ) | կցէին (kcʻēin) | |
| aorist | կցեցայ (kcʻecʻay) | կցեցար (kcʻecʻar) | կցեցաւ (kcʻecʻaw) | կցեցաք (kcʻecʻakʻ) | կցեցայք (kcʻecʻaykʻ) | կցեցան (kcʻecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կցիցիմ (kcʻicʻim) | կցիցիս (kcʻicʻis) | կցիցի (kcʻicʻi) | կցիցիմք (kcʻicʻimkʻ) | կցիցիք (kcʻicʻikʻ) | կցիցին (kcʻicʻin) | |
| aorist | կցեցայց (kcʻecʻaycʻ) | կցեսցիս (kcʻescʻis) | կցեսցի (kcʻescʻi) | կցեսցուք (kcʻescʻukʻ) | կցեսջիք (kcʻesǰikʻ) | կցեսցին (kcʻescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կցեա՛ց (kcʻeácʻ) | — | — | կցեցարո՛ւք (kcʻecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | կցեսջի՛ր (kcʻesǰír) | — | — | կցեսջի՛ք (kcʻesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կցիր (mí kcʻir) | — | — | մի՛ կցիք (mí kcʻikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||