Learned borrowing from Old Armenian հանուր (hanur).
հանուր • (hanur) (superlative ամենահանուր)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | հանուր (hanur) | հանուրներ (hanurner) | ||
| dative | հանուրի (hanuri) | հանուրների (hanurneri) | ||
| ablative | հանուրից (hanuricʻ) | հանուրներից (hanurnericʻ) | ||
| instrumental | հանուրով (hanurov) | հանուրներով (hanurnerov) | ||
| locative | հանուրում (hanurum) | հանուրներում (hanurnerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | հանուրը/հանուրն (hanurə/hanurn) | հանուրները/հանուրներն (hanurnerə/hanurnern) | ||
| dative | հանուրին (hanurin) | հանուրներին (hanurnerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | հանուրս (hanurs) | հանուրներս (hanurners) | ||
| dative | հանուրիս (hanuris) | հանուրներիս (hanurneris) | ||
| ablative | հանուրիցս (hanuricʻs) | հանուրներիցս (hanurnericʻs) | ||
| instrumental | հանուրովս (hanurovs) | հանուրներովս (hanurnerovs) | ||
| locative | հանուրումս (hanurums) | հանուրներումս (hanurnerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | հանուրդ (hanurd) | հանուրներդ (hanurnerd) | ||
| dative | հանուրիդ (hanurid) | հանուրներիդ (hanurnerid) | ||
| ablative | հանուրիցդ (hanuricʻd) | հանուրներիցդ (hanurnericʻd) | ||
| instrumental | հանուրովդ (hanurovd) | հանուրներովդ (hanurnerovd) | ||
| locative | հանուրումդ (hanurumd) | հանուրներումդ (hanurnerumd) | ||
հանուր • (hanur)
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | հանուր (hanur) | հանուրք (hanurkʻ) | |
| genitive | հանրոյ (hanroy) | հանրոց (hanrocʻ) | |
| dative | հանրոյ (hanroy) | հանրոց (hanrocʻ) | |
| accusative | հանուր (hanur) | հանուրս (hanurs) | |
| ablative | հանրոյ (hanroy) | հանրոց (hanrocʻ) | |
| instrumental | հանրով (hanrov) | հանրովք (hanrovkʻ) | |
| locative | հանուր (hanur) | հանուրս (hanurs) | |
| also declined as singular instrumental հանուրբ (hanurb), plural instrumental հանուրբք (hanurbkʻ), plural genitive/dative/ablative հանուրց (hanurcʻ) | |||