From մեկին (mekin).
մեկնեմ • (meknem)
infinitive | մեկնել (meknel) | participle | մեկնեցեալ, մեկնեալ (meknecʻeal, mekneal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | մեկնեցուցանեմ (meknecʻucʻanem) | aorist stem | մեկնեց- (meknecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մեկնեմ (meknem) | մեկնես (meknes) | մեկնէ (meknē) | մեկնեմք (meknemkʻ) | մեկնէք (meknēkʻ) | մեկնեն (meknen) | |
imperfect | մեկնէի, մեկնեի* (meknēi, meknei*) | մեկնէիր, մեկնեիր* (meknēir, mekneir*) | մեկնէր (meknēr) | մեկնէաք, մեկնեաք* (meknēakʻ, mekneakʻ*) | մեկնէիք, մեկնեիք* (meknēikʻ, mekneikʻ*) | մեկնէին, մեկնեին* (meknēin, meknein*) | |
aorist | մեկնեցի (meknecʻi) | մեկնեցեր (meknecʻer) | մեկնեաց (mekneacʻ) | մեկնեցաք (meknecʻakʻ) | մեկնեցէք, մեկնեցիք (meknecʻēkʻ, meknecʻikʻ) | մեկնեցին (meknecʻin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մեկնիցեմ (meknicʻem) | մեկնիցես (meknicʻes) | մեկնիցէ (meknicʻē) | մեկնիցեմք (meknicʻemkʻ) | մեկնիցէք (meknicʻēkʻ) | մեկնիցեն (meknicʻen) | |
aorist | մեկնեցից (meknecʻicʻ) | մեկնեսցես (meknescʻes) | մեկնեսցէ (meknescʻē) | մեկնեսցուք (meknescʻukʻ) | մեկնեսջիք (meknesǰikʻ) | մեկնեսցեն (meknescʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մեկնեա՛ (mekneá) | — | — | մեկնեցէ՛ք (meknecʻḗkʻ) | — | |
cohortative | — | մեկնեսջի՛ր (meknesǰír) | — | — | մեկնեսջի՛ք (meknesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մեկներ (mí mekner) | — | — | մի՛ մեկնէք (mí meknēkʻ) | — | |
*rare |
infinitive | մեկնել, մեկնիլ* (meknel, meknil*) | participle | մեկնեցեալ, մեկնեալ (meknecʻeal, mekneal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | մեկնեցուցանեմ (meknecʻucʻanem) | aorist stem | մեկնեց- (meknecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մեկնիմ (meknim) | մեկնիս (meknis) | մեկնի (mekni) | մեկնիմք (meknimkʻ) | մեկնիք (meknikʻ) | մեկնին (meknin) | |
imperfect | մեկնէի (meknēi) | մեկնէիր (meknēir) | մեկնէր, մեկնիւր (meknēr, mekniwr) | մեկնէաք (meknēakʻ) | մեկնէիք (meknēikʻ) | մեկնէին (meknēin) | |
aorist | մեկնեցայ (meknecʻay) | մեկնեցար (meknecʻar) | մեկնեցաւ (meknecʻaw) | մեկնեցաք (meknecʻakʻ) | մեկնեցայք (meknecʻaykʻ) | մեկնեցան (meknecʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մեկնիցիմ (meknicʻim) | մեկնիցիս (meknicʻis) | մեկնիցի (meknicʻi) | մեկնիցիմք (meknicʻimkʻ) | մեկնիցիք (meknicʻikʻ) | մեկնիցին (meknicʻin) | |
aorist | մեկնեցայց (meknecʻaycʻ) | մեկնեսցիս (meknescʻis) | մեկնեսցի (meknescʻi) | մեկնեսցուք (meknescʻukʻ) | մեկնեսջիք (meknesǰikʻ) | մեկնեսցին (meknescʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մեկնեա՛ց (mekneácʻ) | — | — | մեկնեցարո՛ւք (meknecʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | մեկնեսջի՛ր (meknesǰír) | — | — | մեկնեսջի՛ք (meknesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մեկնիր (mí meknir) | — | — | մի՛ մեկնիք (mí meknikʻ) | — | |
*post-classical |