From Old Armenian մխիթար (mxitʻar).
մխիթար • (mxitʻar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | մխիթար (mxitʻar) | մխիթարներ (mxitʻarner) | ||
dative | մխիթարի (mxitʻari) | մխիթարների (mxitʻarneri) | ||
ablative | մխիթարից (mxitʻaricʻ) | մխիթարներից (mxitʻarnericʻ) | ||
instrumental | մխիթարով (mxitʻarov) | մխիթարներով (mxitʻarnerov) | ||
locative | մխիթարում (mxitʻarum) | մխիթարներում (mxitʻarnerum) | ||
definite forms | ||||
nominative | մխիթարը/մխիթարն (mxitʻarə/mxitʻarn) | մխիթարները/մխիթարներն (mxitʻarnerə/mxitʻarnern) | ||
dative | մխիթարին (mxitʻarin) | մխիթարներին (mxitʻarnerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | մխիթարս (mxitʻars) | մխիթարներս (mxitʻarners) | ||
dative | մխիթարիս (mxitʻaris) | մխիթարներիս (mxitʻarneris) | ||
ablative | մխիթարիցս (mxitʻaricʻs) | մխիթարներիցս (mxitʻarnericʻs) | ||
instrumental | մխիթարովս (mxitʻarovs) | մխիթարներովս (mxitʻarnerovs) | ||
locative | մխիթարումս (mxitʻarums) | մխիթարներումս (mxitʻarnerums) | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | մխիթարդ (mxitʻard) | մխիթարներդ (mxitʻarnerd) | ||
dative | մխիթարիդ (mxitʻarid) | մխիթարներիդ (mxitʻarnerid) | ||
ablative | մխիթարիցդ (mxitʻaricʻd) | մխիթարներիցդ (mxitʻarnericʻd) | ||
instrumental | մխիթարովդ (mxitʻarovd) | մխիթարներովդ (mxitʻarnerovd) | ||
locative | մխիթարումդ (mxitʻarumd) | մխիթարներումդ (mxitʻarnerumd) |
According to Marr and Ačaṙean, a univerbation of մի՛ (mí, “do not!”) + խիթար (xitʻar, “fear, worry”), the prohibitive of խիթամ (xitʻam). For the typology of such a formation compare քաջալեր (kʻaǰaler, “encouraging”), from the phrase քա՛ջ լեր (kʻáǰ ler, “be brave!”). Marr adduces a Georgian parallel with an identical formation: ნუგეში (nugeši, “solace, consolation”), derived from the prohibitive ნუ გეშინის (nu gešinis, “do not fear!”).
J̌ahukyan, having initially accepted this view (1987), later (1991) expresses doubts under the influence of a personal communication from Anahit Périkhanian, who prefers a derivation from some participial form of the Aramaic root (ḥtr, “to encourage; to make proud”); compare Classical Syriac ܡܚܬܪܐ (məḥattərāʾ, “proud”). J̌ahukyan ultimately concludes, that the origin of the word is uncertain.
մխիթար • (mxitʻar)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | մխիթար (mxitʻar) | մխիթարք (mxitʻarkʻ) | |
genitive | մխիթարի (mxitʻari) | մխիթարաց (mxitʻaracʻ) | |
dative | մխիթարի (mxitʻari) | մխիթարաց (mxitʻaracʻ) | |
accusative | մխիթար (mxitʻar) | մխիթարս (mxitʻars) | |
ablative | մխիթարէ (mxitʻarē) | մխիթարաց (mxitʻaracʻ) | |
instrumental | մխիթարաւ (mxitʻaraw) | մխիթարաւք = մխիթարօք (mxitʻarawkʻ = mxitʻarōkʻ) | |
locative | մխիթարի (mxitʻari) | մխիթարս (mxitʻars) | |
post-classical |
մխիթար • (mxitʻar)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | մխիթար (mxitʻar) | մխիթարք (mxitʻarkʻ) | |
genitive | մխիթարի (mxitʻari) | մխիթարաց (mxitʻaracʻ) | |
dative | մխիթարի (mxitʻari) | մխիթարաց (mxitʻaracʻ) | |
accusative | մխիթար (mxitʻar) | մխիթարս (mxitʻars) | |
ablative | մխիթարէ (mxitʻarē) | մխիթարաց (mxitʻaracʻ) | |
instrumental | մխիթարաւ (mxitʻaraw) | մխիթարաւք = մխիթարօք (mxitʻarawkʻ = mxitʻarōkʻ) | |
locative | մխիթարի (mxitʻari) | մխիթարս (mxitʻars) | |
post-classical |