շփոթվել • (špʻotʻvel) (traditional orthography spelling շփոթուել or շփոթւել)
infinitive | շփոթվել (špʻotʻvel) | imperfective converb | շփոթվում (špʻotʻvum) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
passive | — | simultaneous converb | շփոթվելիս (špʻotʻvelis) | ||||
causative | — | perfective converb | շփոթվել (špʻotʻvel) | ||||
aorist stem | շփոթվ- (špʻotʻv-) | future converb I | շփոթվելու (špʻotʻvelu) | ||||
resultative participle | շփոթված (špʻotʻvac) | future converb II | շփոթվելիք (špʻotʻvelikʻ) | ||||
subject participle | շփոթվող (špʻotʻvoġ) | connegative converb | շփոթվի (špʻotʻvi) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | շփոթվում եմ (špʻotʻvum em) | շփոթվում ես (špʻotʻvum es) | շփոթվում է (špʻotʻvum ē) | շփոթվում ենք (špʻotʻvum enkʻ) | շփոթվում եք (špʻotʻvum ekʻ) | շփոթվում են (špʻotʻvum en) | |
past imperfective | շփոթվում էի (špʻotʻvum ēi) | շփոթվում էիր (špʻotʻvum ēir) | շփոթվում էր (špʻotʻvum ēr) | շփոթվում էինք (špʻotʻvum ēinkʻ) | շփոթվում էիք (špʻotʻvum ēikʻ) | շփոթվում էին (špʻotʻvum ēin) | |
future | շփոթվելու եմ (špʻotʻvelu em) | շփոթվելու ես (špʻotʻvelu es) | շփոթվելու է (špʻotʻvelu ē) | շփոթվելու ենք (špʻotʻvelu enkʻ) | շփոթվելու եք (špʻotʻvelu ekʻ) | շփոթվելու են (špʻotʻvelu en) | |
past future | շփոթվելու էի (špʻotʻvelu ēi) | շփոթվելու էիր (špʻotʻvelu ēir) | շփոթվելու էր (špʻotʻvelu ēr) | շփոթվելու էինք (špʻotʻvelu ēinkʻ) | շփոթվելու էիք (špʻotʻvelu ēikʻ) | շփոթվելու էին (špʻotʻvelu ēin) | |
present perfect | շփոթվել եմ (špʻotʻvel em) | շփոթվել ես (špʻotʻvel es) | շփոթվել է (špʻotʻvel ē) | շփոթվել ենք (špʻotʻvel enkʻ) | շփոթվել եք (špʻotʻvel ekʻ) | շփոթվել են (špʻotʻvel en) | |
pluperfect | շփոթվել էի (špʻotʻvel ēi) | շփոթվել էիր (špʻotʻvel ēir) | շփոթվել էր (špʻotʻvel ēr) | շփոթվել էինք (špʻotʻvel ēinkʻ) | շփոթվել էիք (špʻotʻvel ēikʻ) | շփոթվել էին (špʻotʻvel ēin) | |
aorist (past perfective) | շփոթվեցի, շփոթվի* (špʻotʻvecʻi, špʻotʻvi*) | շփոթվեցիր, շփոթվիր* (špʻotʻvecʻir, špʻotʻvir*) | շփոթվեց (špʻotʻvecʻ) | շփոթվեցինք, շփոթվինք* (špʻotʻvecʻinkʻ, špʻotʻvinkʻ*) | շփոթվեցիք, շփոթվիք* (špʻotʻvecʻikʻ, špʻotʻvikʻ*) | շփոթվեցին, շփոթվին* (špʻotʻvecʻin, špʻotʻvin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | շփոթվեմ (špʻotʻvem) | շփոթվես (špʻotʻves) | շփոթվի (špʻotʻvi) | շփոթվենք (špʻotʻvenkʻ) | շփոթվեք (špʻotʻvekʻ) | շփոթվեն (špʻotʻven) | |
past | շփոթվեի (špʻotʻvei) | շփոթվեիր (špʻotʻveir) | շփոթվեր (špʻotʻver) | շփոթվեինք (špʻotʻveinkʻ) | շփոթվեիք (špʻotʻveikʻ) | շփոթվեին (špʻotʻvein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | կշփոթվեմ (kšpʻotʻvem) | կշփոթվես (kšpʻotʻves) | կշփոթվի (kšpʻotʻvi) | կշփոթվենք (kšpʻotʻvenkʻ) | կշփոթվեք (kšpʻotʻvekʻ) | կշփոթվեն (kšpʻotʻven) | |
past | կշփոթվեի (kšpʻotʻvei) | կշփոթվեիր (kšpʻotʻveir) | կշփոթվեր (kšpʻotʻver) | կշփոթվեինք (kšpʻotʻveinkʻ) | կշփոթվեիք (kšpʻotʻveikʻ) | կշփոթվեին (kšpʻotʻvein) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | շփոթվի՛ր, շփոթվի՛* (špʻotʻvír, špʻotʻví*) | — | — | շփոթվե՛ք, շփոթվեցե՛ք** (špʻotʻvékʻ, špʻotʻvecʻékʻ**) |
infinitive | չշփոթվել (čʻšpʻotʻvel) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
resultative participle | չշփոթված (čʻšpʻotʻvac) | ||||||
subject participle | չշփոթվող (čʻšpʻotʻvoġ) | ||||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չեմ շփոթվում (čʻem špʻotʻvum) | չես շփոթվում (čʻes špʻotʻvum) | չի շփոթվում (čʻi špʻotʻvum) | չենք շփոթվում (čʻenkʻ špʻotʻvum) | չեք շփոթվում (čʻekʻ špʻotʻvum) | չեն շփոթվում (čʻen špʻotʻvum) | |
past imperfective | չէի շփոթվում (čʻēi špʻotʻvum) | չէիր շփոթվում (čʻēir špʻotʻvum) | չէր շփոթվում (čʻēr špʻotʻvum) | չէինք շփոթվում (čʻēinkʻ špʻotʻvum) | չէիք շփոթվում (čʻēikʻ špʻotʻvum) | չէին շփոթվում (čʻēin špʻotʻvum) | |
future | չեմ շփոթվելու (čʻem špʻotʻvelu) | չես շփոթվելու (čʻes špʻotʻvelu) | չի շփոթվելու (čʻi špʻotʻvelu) | չենք շփոթվելու (čʻenkʻ špʻotʻvelu) | չեք շփոթվելու (čʻekʻ špʻotʻvelu) | չեն շփոթվելու (čʻen špʻotʻvelu) | |
past future | չէի շփոթվելու (čʻēi špʻotʻvelu) | չէիր շփոթվելու (čʻēir špʻotʻvelu) | չէր շփոթվելու (čʻēr špʻotʻvelu) | չէինք շփոթվելու (čʻēinkʻ špʻotʻvelu) | չէիք շփոթվելու (čʻēikʻ špʻotʻvelu) | չէին շփոթվելու (čʻēin špʻotʻvelu) | |
present perfect | չեմ շփոթվել (čʻem špʻotʻvel) | չես շփոթվել (čʻes špʻotʻvel) | չի շփոթվել (čʻi špʻotʻvel) | չենք շփոթվել (čʻenkʻ špʻotʻvel) | չեք շփոթվել (čʻekʻ špʻotʻvel) | չեն շփոթվել (čʻen špʻotʻvel) | |
pluperfect | չէի շփոթվել (čʻēi špʻotʻvel) | չէիր շփոթվել (čʻēir špʻotʻvel) | չէր շփոթվել (čʻēr špʻotʻvel) | չէինք շփոթվել (čʻēinkʻ špʻotʻvel) | չէիք շփոթվել (čʻēikʻ špʻotʻvel) | չէին շփոթվել (čʻēin špʻotʻvel) | |
aorist (past perfective) | չշփոթվեցի, չշփոթվի* (čʻšpʻotʻvecʻi, čʻšpʻotʻvi*) | չշփոթվեցիր, չշփոթվիր* (čʻšpʻotʻvecʻir, čʻšpʻotʻvir*) | չշփոթվեց (čʻšpʻotʻvecʻ) | չշփոթվեցինք, չշփոթվինք* (čʻšpʻotʻvecʻinkʻ, čʻšpʻotʻvinkʻ*) | չշփոթվեցիք, չշփոթվիք* (čʻšpʻotʻvecʻikʻ, čʻšpʻotʻvikʻ*) | չշփոթվեցին, չշփոթվին* (čʻšpʻotʻvecʻin, čʻšpʻotʻvin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չշփոթվեմ (čʻšpʻotʻvem) | չշփոթվես (čʻšpʻotʻves) | չշփոթվի (čʻšpʻotʻvi) | չշփոթվենք (čʻšpʻotʻvenkʻ) | չշփոթվեք (čʻšpʻotʻvekʻ) | չշփոթվեն (čʻšpʻotʻven) | |
past | չշփոթվեի (čʻšpʻotʻvei) | չշփոթվեիր (čʻšpʻotʻveir) | չշփոթվեր (čʻšpʻotʻver) | չշփոթվեինք (čʻšpʻotʻveinkʻ) | չշփոթվեիք (čʻšpʻotʻveikʻ) | չշփոթվեին (čʻšpʻotʻvein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | չեմ շփոթվի (čʻem špʻotʻvi) | չես շփոթվի (čʻes špʻotʻvi) | չի շփոթվի (čʻi špʻotʻvi) | չենք շփոթվի (čʻenkʻ špʻotʻvi) | չեք շփոթվի (čʻekʻ špʻotʻvi) | չեն շփոթվի (čʻen špʻotʻvi) | |
past | չէի շփոթվի (čʻēi špʻotʻvi) | չէիր շփոթվի (čʻēir špʻotʻvi) | չէր շփոթվի (čʻēr špʻotʻvi) | չէինք շփոթվի (čʻēinkʻ špʻotʻvi) | չէիք շփոթվի (čʻēikʻ špʻotʻvi) | չէին շփոթվի (čʻēin špʻotʻvi) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | մի՛ շփոթվիր, մի՛ շփոթվի* (mí špʻotʻvir, mí špʻotʻvi*) | — | — | մի՛ շփոթվեք, մի՛ շփոթվեցեք** (mí špʻotʻvekʻ, mí špʻotʻvecʻekʻ**) |
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | շփոթվել (špʻotʻvel) | |||
dative | շփոթվելու (špʻotʻvelu) | |||
ablative | շփոթվելուց (špʻotʻvelucʻ) | |||
instrumental | շփոթվելով (špʻotʻvelov) | |||
locative | շփոթվելում (špʻotʻvelum) | |||
definite forms | ||||
nominative | շփոթվելը/շփոթվելն (špʻotʻvelə/špʻotʻveln) | |||
dative | շփոթվելուն (špʻotʻvelun) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | շփոթվելս (špʻotʻvels) | |||
dative | շփոթվելուս (špʻotʻvelus) | |||
ablative | շփոթվելուցս (špʻotʻvelucʻs) | |||
instrumental | շփոթվելովս (špʻotʻvelovs) | |||
locative | շփոթվելումս (špʻotʻvelums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | շփոթվելդ (špʻotʻveld) | |||
dative | շփոթվելուդ (špʻotʻvelud) | |||
ablative | շփոթվելուցդ (špʻotʻvelucʻd) | |||
instrumental | շփոթվելովդ (špʻotʻvelovd) | |||
locative | շփոթվելումդ (špʻotʻvelumd) |