Learned borrowing from Old Armenian ոստոստեմ (ostostem).
ոստոստել • (ostostel)
| infinitive | ոստոստել (ostostel) | imperfective converb | ոստոստում (ostostum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | — | simultaneous converb | ոստոստելիս (ostostelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | ոստոստել (ostostel) | ||||
| aorist stem | ոստոստ- (ostost-) | future converb I | ոստոստելու (ostostelu) | ||||
| resultative participle | ոստոստած (ostostac) | future converb II | ոստոստելիք (ostostelikʻ) | ||||
| subject participle | ոստոստող (ostostoġ) | connegative converb | ոստոստի (ostosti) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | ոստոստում եմ (ostostum em) | ոստոստում ես (ostostum es) | ոստոստում է (ostostum ē) | ոստոստում ենք (ostostum enkʻ) | ոստոստում եք (ostostum ekʻ) | ոստոստում են (ostostum en) | |
| past imperfective | ոստոստում էի (ostostum ēi) | ոստոստում էիր (ostostum ēir) | ոստոստում էր (ostostum ēr) | ոստոստում էինք (ostostum ēinkʻ) | ոստոստում էիք (ostostum ēikʻ) | ոստոստում էին (ostostum ēin) | |
| future | ոստոստելու եմ (ostostelu em) | ոստոստելու ես (ostostelu es) | ոստոստելու է (ostostelu ē) | ոստոստելու ենք (ostostelu enkʻ) | ոստոստելու եք (ostostelu ekʻ) | ոստոստելու են (ostostelu en) | |
| past future | ոստոստելու էի (ostostelu ēi) | ոստոստելու էիր (ostostelu ēir) | ոստոստելու էր (ostostelu ēr) | ոստոստելու էինք (ostostelu ēinkʻ) | ոստոստելու էիք (ostostelu ēikʻ) | ոստոստելու էին (ostostelu ēin) | |
| present perfect | ոստոստել եմ (ostostel em) | ոստոստել ես (ostostel es) | ոստոստել է (ostostel ē) | ոստոստել ենք (ostostel enkʻ) | ոստոստել եք (ostostel ekʻ) | ոստոստել են (ostostel en) | |
| pluperfect | ոստոստել էի (ostostel ēi) | ոստոստել էիր (ostostel ēir) | ոստոստել էր (ostostel ēr) | ոստոստել էինք (ostostel ēinkʻ) | ոստոստել էիք (ostostel ēikʻ) | ոստոստել էին (ostostel ēin) | |
| aorist (past perfective) | ոստոստեցի, ոստոստի* (ostostecʻi, ostosti*) | ոստոստեցիր, ոստոստիր* (ostostecʻir, ostostir*) | ոստոստեց (ostostecʻ) | ոստոստեցինք, ոստոստինք* (ostostecʻinkʻ, ostostinkʻ*) | ոստոստեցիք, ոստոստիք* (ostostecʻikʻ, ostostikʻ*) | ոստոստեցին, ոստոստին* (ostostecʻin, ostostin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | ոստոստեմ (ostostem) | ոստոստես (ostostes) | ոստոստի (ostosti) | ոստոստենք (ostostenkʻ) | ոստոստեք (ostostekʻ) | ոստոստեն (ostosten) | |
| past | ոստոստեի (ostostei) | ոստոստեիր (ostosteir) | ոստոստեր (ostoster) | ոստոստեինք (ostosteinkʻ) | ոստոստեիք (ostosteikʻ) | ոստոստեին (ostostein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կոստոստեմ (kostostem) | կոստոստես (kostostes) | կոստոստի (kostosti) | կոստոստենք (kostostenkʻ) | կոստոստեք (kostostekʻ) | կոստոստեն (kostosten) | |
| past | կոստոստեի (kostostei) | կոստոստեիր (kostosteir) | կոստոստեր (kostoster) | կոստոստեինք (kostosteinkʻ) | կոստոստեիք (kostosteikʻ) | կոստոստեին (kostostein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | ոստոստի՛ր, ոստոստի՛* (ostostír, ostostí*) | — | — | ոստոստե՛ք, ոստոստեցե՛ք** (ostostékʻ, ostostecʻékʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
| infinitive | չոստոստել (čʻostostel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չոստոստած (čʻostostac) | ||||||
| subject participle | չոստոստող (čʻostostoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ ոստոստում (čʻem ostostum) | չես ոստոստում (čʻes ostostum) | չի ոստոստում (čʻi ostostum) | չենք ոստոստում (čʻenkʻ ostostum) | չեք ոստոստում (čʻekʻ ostostum) | չեն ոստոստում (čʻen ostostum) | |
| past imperfective | չէի ոստոստում (čʻēi ostostum) | չէիր ոստոստում (čʻēir ostostum) | չէր ոստոստում (čʻēr ostostum) | չէինք ոստոստում (čʻēinkʻ ostostum) | չէիք ոստոստում (čʻēikʻ ostostum) | չէին ոստոստում (čʻēin ostostum) | |
| future | չեմ ոստոստելու (čʻem ostostelu) | չես ոստոստելու (čʻes ostostelu) | չի ոստոստելու (čʻi ostostelu) | չենք ոստոստելու (čʻenkʻ ostostelu) | չեք ոստոստելու (čʻekʻ ostostelu) | չեն ոստոստելու (čʻen ostostelu) | |
| past future | չէի ոստոստելու (čʻēi ostostelu) | չէիր ոստոստելու (čʻēir ostostelu) | չէր ոստոստելու (čʻēr ostostelu) | չէինք ոստոստելու (čʻēinkʻ ostostelu) | չէիք ոստոստելու (čʻēikʻ ostostelu) | չէին ոստոստելու (čʻēin ostostelu) | |
| present perfect | չեմ ոստոստել (čʻem ostostel) | չես ոստոստել (čʻes ostostel) | չի ոստոստել (čʻi ostostel) | չենք ոստոստել (čʻenkʻ ostostel) | չեք ոստոստել (čʻekʻ ostostel) | չեն ոստոստել (čʻen ostostel) | |
| pluperfect | չէի ոստոստել (čʻēi ostostel) | չէիր ոստոստել (čʻēir ostostel) | չէր ոստոստել (čʻēr ostostel) | չէինք ոստոստել (čʻēinkʻ ostostel) | չէիք ոստոստել (čʻēikʻ ostostel) | չէին ոստոստել (čʻēin ostostel) | |
| aorist (past perfective) | չոստոստեցի, չոստոստի* (čʻostostecʻi, čʻostosti*) | չոստոստեցիր, չոստոստիր* (čʻostostecʻir, čʻostostir*) | չոստոստեց (čʻostostecʻ) | չոստոստեցինք, չոստոստինք* (čʻostostecʻinkʻ, čʻostostinkʻ*) | չոստոստեցիք, չոստոստիք* (čʻostostecʻikʻ, čʻostostikʻ*) | չոստոստեցին, չոստոստին* (čʻostostecʻin, čʻostostin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չոստոստեմ (čʻostostem) | չոստոստես (čʻostostes) | չոստոստի (čʻostosti) | չոստոստենք (čʻostostenkʻ) | չոստոստեք (čʻostostekʻ) | չոստոստեն (čʻostosten) | |
| past | չոստոստեի (čʻostostei) | չոստոստեիր (čʻostosteir) | չոստոստեր (čʻostoster) | չոստոստեինք (čʻostosteinkʻ) | չոստոստեիք (čʻostosteikʻ) | չոստոստեին (čʻostostein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ ոստոստի (čʻem ostosti) | չես ոստոստի (čʻes ostosti) | չի ոստոստի (čʻi ostosti) | չենք ոստոստի (čʻenkʻ ostosti) | չեք ոստոստի (čʻekʻ ostosti) | չեն ոստոստի (čʻen ostosti) | |
| past | չէի ոստոստի (čʻēi ostosti) | չէիր ոստոստի (čʻēir ostosti) | չէր ոստոստի (čʻēr ostosti) | չէինք ոստոստի (čʻēinkʻ ostosti) | չէիք ոստոստի (čʻēikʻ ostosti) | չէին ոստոստի (čʻēin ostosti) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ ոստոստիր, մի՛ ոստոստի* (mí ostostir, mí ostosti*) | — | — | մի՛ ոստոստեք, մի՛ ոստոստեցեք** (mí ostostekʻ, mí ostostecʻekʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
| declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian) | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| singular (singulare tantum) | ||||||||
| nominative | ոստոստել (ostostel) | |||||||
| dative | ոստոստելու (ostostelu) | |||||||
| ablative | ոստոստելուց (ostostelucʻ) | |||||||
| instrumental | ոստոստելով (ostostelov) | |||||||
| locative | ոստոստելում (ostostelum) | |||||||
| definite forms | ||||||||
| nominative | ոստոստելը/ոստոստելն (ostostelə/ostosteln) | |||||||
| dative | ոստոստելուն (ostostelun) | |||||||
| 1st person possessive forms (my) | ||||||||
| nominative | ոստոստելս (ostostels) | |||||||
| dative | ոստոստելուս (ostostelus) | |||||||
| ablative | ոստոստելուցս (ostostelucʻs) | |||||||
| instrumental | ոստոստելովս (ostostelovs) | |||||||
| locative | ոստոստելումս (ostostelums) | |||||||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||||||
| nominative | ոստոստելդ (ostosteld) | |||||||
| dative | ոստոստելուդ (ostostelud) | |||||||
| ablative | ոստոստելուցդ (ostostelucʻd) | |||||||
| instrumental | ոստոստելովդ (ostostelovd) | |||||||
| locative | ոստոստելումդ (ostostelumd) | |||||||