ստիպվել • (stipvel)
infinitive | ստիպվել (stipvel) | imperfective converb | ստիպվում (stipvum) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
passive | — | simultaneous converb | ստիպվելիս (stipvelis) | ||||
causative | — | perfective converb | ստիպվել (stipvel) | ||||
aorist stem | ստիպվ- (stipv-) | future converb I | ստիպվելու (stipvelu) | ||||
resultative participle | ստիպված (stipvac) | future converb II | ստիպվելիք (stipvelikʻ) | ||||
subject participle | ստիպվող (stipvoġ) | connegative converb | ստիպվի (stipvi) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | ստիպվում եմ (stipvum em) | ստիպվում ես (stipvum es) | ստիպվում է (stipvum ē) | ստիպվում ենք (stipvum enkʻ) | ստիպվում եք (stipvum ekʻ) | ստիպվում են (stipvum en) | |
past imperfective | ստիպվում էի (stipvum ēi) | ստիպվում էիր (stipvum ēir) | ստիպվում էր (stipvum ēr) | ստիպվում էինք (stipvum ēinkʻ) | ստիպվում էիք (stipvum ēikʻ) | ստիպվում էին (stipvum ēin) | |
future | ստիպվելու եմ (stipvelu em) | ստիպվելու ես (stipvelu es) | ստիպվելու է (stipvelu ē) | ստիպվելու ենք (stipvelu enkʻ) | ստիպվելու եք (stipvelu ekʻ) | ստիպվելու են (stipvelu en) | |
past future | ստիպվելու էի (stipvelu ēi) | ստիպվելու էիր (stipvelu ēir) | ստիպվելու էր (stipvelu ēr) | ստիպվելու էինք (stipvelu ēinkʻ) | ստիպվելու էիք (stipvelu ēikʻ) | ստիպվելու էին (stipvelu ēin) | |
present perfect | ստիպվել եմ (stipvel em) | ստիպվել ես (stipvel es) | ստիպվել է (stipvel ē) | ստիպվել ենք (stipvel enkʻ) | ստիպվել եք (stipvel ekʻ) | ստիպվել են (stipvel en) | |
pluperfect | ստիպվել էի (stipvel ēi) | ստիպվել էիր (stipvel ēir) | ստիպվել էր (stipvel ēr) | ստիպվել էինք (stipvel ēinkʻ) | ստիպվել էիք (stipvel ēikʻ) | ստիպվել էին (stipvel ēin) | |
aorist (past perfective) | ստիպվեցի, ստիպվի* (stipvecʻi, stipvi*) | ստիպվեցիր, ստիպվիր* (stipvecʻir, stipvir*) | ստիպվեց (stipvecʻ) | ստիպվեցինք, ստիպվինք* (stipvecʻinkʻ, stipvinkʻ*) | ստիպվեցիք, ստիպվիք* (stipvecʻikʻ, stipvikʻ*) | ստիպվեցին, ստիպվին* (stipvecʻin, stipvin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | ստիպվեմ (stipvem) | ստիպվես (stipves) | ստիպվի (stipvi) | ստիպվենք (stipvenkʻ) | ստիպվեք (stipvekʻ) | ստիպվեն (stipven) | |
past | ստիպվեի (stipvei) | ստիպվեիր (stipveir) | ստիպվեր (stipver) | ստիպվեինք (stipveinkʻ) | ստիպվեիք (stipveikʻ) | ստիպվեին (stipvein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | կստիպվեմ (kstipvem) | կստիպվես (kstipves) | կստիպվի (kstipvi) | կստիպվենք (kstipvenkʻ) | կստիպվեք (kstipvekʻ) | կստիպվեն (kstipven) | |
past | կստիպվեի (kstipvei) | կստիպվեիր (kstipveir) | կստիպվեր (kstipver) | կստիպվեինք (kstipveinkʻ) | կստիպվեիք (kstipveikʻ) | կստիպվեին (kstipvein) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | ստիպվի՛ր, ստիպվի՛* (stipvír, stipví*) | — | — | ստիպվե՛ք, ստիպվեցե՛ք** (stipvékʻ, stipvecʻékʻ**) | — | ||
*colloquial **dated |
infinitive | չստիպվել (čʻstipvel) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
resultative participle | չստիպված (čʻstipvac) | ||||||
subject participle | չստիպվող (čʻstipvoġ) | ||||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չեմ ստիպվում (čʻem stipvum) | չես ստիպվում (čʻes stipvum) | չի ստիպվում (čʻi stipvum) | չենք ստիպվում (čʻenkʻ stipvum) | չեք ստիպվում (čʻekʻ stipvum) | չեն ստիպվում (čʻen stipvum) | |
past imperfective | չէի ստիպվում (čʻēi stipvum) | չէիր ստիպվում (čʻēir stipvum) | չէր ստիպվում (čʻēr stipvum) | չէինք ստիպվում (čʻēinkʻ stipvum) | չէիք ստիպվում (čʻēikʻ stipvum) | չէին ստիպվում (čʻēin stipvum) | |
future | չեմ ստիպվելու (čʻem stipvelu) | չես ստիպվելու (čʻes stipvelu) | չի ստիպվելու (čʻi stipvelu) | չենք ստիպվելու (čʻenkʻ stipvelu) | չեք ստիպվելու (čʻekʻ stipvelu) | չեն ստիպվելու (čʻen stipvelu) | |
past future | չէի ստիպվելու (čʻēi stipvelu) | չէիր ստիպվելու (čʻēir stipvelu) | չէր ստիպվելու (čʻēr stipvelu) | չէինք ստիպվելու (čʻēinkʻ stipvelu) | չէիք ստիպվելու (čʻēikʻ stipvelu) | չէին ստիպվելու (čʻēin stipvelu) | |
present perfect | չեմ ստիպվել (čʻem stipvel) | չես ստիպվել (čʻes stipvel) | չի ստիպվել (čʻi stipvel) | չենք ստիպվել (čʻenkʻ stipvel) | չեք ստիպվել (čʻekʻ stipvel) | չեն ստիպվել (čʻen stipvel) | |
pluperfect | չէի ստիպվել (čʻēi stipvel) | չէիր ստիպվել (čʻēir stipvel) | չէր ստիպվել (čʻēr stipvel) | չէինք ստիպվել (čʻēinkʻ stipvel) | չէիք ստիպվել (čʻēikʻ stipvel) | չէին ստիպվել (čʻēin stipvel) | |
aorist (past perfective) | չստիպվեցի, չստիպվի* (čʻstipvecʻi, čʻstipvi*) | չստիպվեցիր, չստիպվիր* (čʻstipvecʻir, čʻstipvir*) | չստիպվեց (čʻstipvecʻ) | չստիպվեցինք, չստիպվինք* (čʻstipvecʻinkʻ, čʻstipvinkʻ*) | չստիպվեցիք, չստիպվիք* (čʻstipvecʻikʻ, čʻstipvikʻ*) | չստիպվեցին, չստիպվին* (čʻstipvecʻin, čʻstipvin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չստիպվեմ (čʻstipvem) | չստիպվես (čʻstipves) | չստիպվի (čʻstipvi) | չստիպվենք (čʻstipvenkʻ) | չստիպվեք (čʻstipvekʻ) | չստիպվեն (čʻstipven) | |
past | չստիպվեի (čʻstipvei) | չստիպվեիր (čʻstipveir) | չստիպվեր (čʻstipver) | չստիպվեինք (čʻstipveinkʻ) | չստիպվեիք (čʻstipveikʻ) | չստիպվեին (čʻstipvein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | չեմ ստիպվի (čʻem stipvi) | չես ստիպվի (čʻes stipvi) | չի ստիպվի (čʻi stipvi) | չենք ստիպվի (čʻenkʻ stipvi) | չեք ստիպվի (čʻekʻ stipvi) | չեն ստիպվի (čʻen stipvi) | |
past | չէի ստիպվի (čʻēi stipvi) | չէիր ստիպվի (čʻēir stipvi) | չէր ստիպվի (čʻēr stipvi) | չէինք ստիպվի (čʻēinkʻ stipvi) | չէիք ստիպվի (čʻēikʻ stipvi) | չէին ստիպվի (čʻēin stipvi) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | մի՛ ստիպվիր, մի՛ ստիպվի* (mí stipvir, mí stipvi*) | — | — | մի՛ ստիպվեք, մի՛ ստիպվեցեք** (mí stipvekʻ, mí stipvecʻekʻ**) | — | ||
*colloquial **dated |
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular (singulare tantum) | ||||||||
nominative | ստիպվել (stipvel) | |||||||
dative | ստիպվելու (stipvelu) | |||||||
ablative | ստիպվելուց (stipvelucʻ) | |||||||
instrumental | ստիպվելով (stipvelov) | |||||||
locative | ստիպվելում (stipvelum) | |||||||
definite forms | ||||||||
nominative | ստիպվելը/ստիպվելն (stipvelə/stipveln) | |||||||
dative | ստիպվելուն (stipvelun) | |||||||
1st person possessive forms (my) | ||||||||
nominative | ստիպվելս (stipvels) | |||||||
dative | ստիպվելուս (stipvelus) | |||||||
ablative | ստիպվելուցս (stipvelucʻs) | |||||||
instrumental | ստիպվելովս (stipvelovs) | |||||||
locative | ստիպվելումս (stipvelums) | |||||||
2nd person possessive forms (your) | ||||||||
nominative | ստիպվելդ (stipveld) | |||||||
dative | ստիպվելուդ (stipvelud) | |||||||
ablative | ստիպվելուցդ (stipvelucʻd) | |||||||
instrumental | ստիպվելովդ (stipvelovd) | |||||||
locative | ստիպվելումդ (stipvelumd) |