From քնին (kʻnin).
քննեմ • (kʻnnem) (aorist indicative քննեցի)
| infinitive | քննել (kʻnnel) | participle | քննեցեալ, քննեալ (kʻnnecʻeal, kʻnneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քննեց- (kʻnnecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քննեմ (kʻnnem) | քննես (kʻnnes) | քննէ (kʻnnē) | քննեմք (kʻnnemkʻ) | քննէք (kʻnnēkʻ) | քննեն (kʻnnen) | |
| imperfect | քննէի, քննեի* (kʻnnēi, kʻnnei*) | քննէիր, քննեիր* (kʻnnēir, kʻnneir*) | քննէր (kʻnnēr) | քննէաք, քննեաք* (kʻnnēakʻ, kʻnneakʻ*) | քննէիք, քննեիք* (kʻnnēikʻ, kʻnneikʻ*) | քննէին, քննեին* (kʻnnēin, kʻnnein*) | |
| aorist | քննեցի (kʻnnecʻi) | քննեցեր (kʻnnecʻer) | քննեաց (kʻnneacʻ) | քննեցաք (kʻnnecʻakʻ) | քննեցէք, քննեցիք (kʻnnecʻēkʻ, kʻnnecʻikʻ) | քննեցին (kʻnnecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քննիցեմ (kʻnnicʻem) | քննիցես (kʻnnicʻes) | քննիցէ (kʻnnicʻē) | քննիցեմք (kʻnnicʻemkʻ) | քննիցէք (kʻnnicʻēkʻ) | քննիցեն (kʻnnicʻen) | |
| aorist | քննեցից (kʻnnecʻicʻ) | քննեսցես (kʻnnescʻes) | քննեսցէ (kʻnnescʻē) | քննեսցուք (kʻnnescʻukʻ) | քննեսջիք (kʻnnesǰikʻ) | քննեսցեն (kʻnnescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քննեա՛ (kʻnneá) | — | — | քննեցէ՛ք (kʻnnecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | քննեսջի՛ր (kʻnnesǰír) | — | — | քննեսջի՛ք (kʻnnesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քններ (mí kʻnner) | — | — | մի՛ քննէք (mí kʻnnēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
| infinitive | քննել, քննիլ* (kʻnnel, kʻnnil*) | participle | քննեցեալ, քննեալ (kʻnnecʻeal, kʻnneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քննեց- (kʻnnecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քննիմ (kʻnnim) | քննիս (kʻnnis) | քննի (kʻnni) | քննիմք (kʻnnimkʻ) | քննիք (kʻnnikʻ) | քննին (kʻnnin) | |
| imperfect | քննէի (kʻnnēi) | քննէիր (kʻnnēir) | քննէր, քննիւր (kʻnnēr, kʻnniwr) | քննէաք (kʻnnēakʻ) | քննէիք (kʻnnēikʻ) | քննէին (kʻnnēin) | |
| aorist | քննեցայ (kʻnnecʻay) | քննեցար (kʻnnecʻar) | քննեցաւ (kʻnnecʻaw) | քննեցաք (kʻnnecʻakʻ) | քննեցայք (kʻnnecʻaykʻ) | քննեցան (kʻnnecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քննիցիմ (kʻnnicʻim) | քննիցիս (kʻnnicʻis) | քննիցի (kʻnnicʻi) | քննիցիմք (kʻnnicʻimkʻ) | քննիցիք (kʻnnicʻikʻ) | քննիցին (kʻnnicʻin) | |
| aorist | քննեցայց (kʻnnecʻaycʻ) | քննեսցիս (kʻnnescʻis) | քննեսցի (kʻnnescʻi) | քննեսցուք (kʻnnescʻukʻ) | քննեսջիք (kʻnnesǰikʻ) | քննեսցին (kʻnnescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քննեա՛ց (kʻnneácʻ) | — | — | քննեցարո՛ւք (kʻnnecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | քննեսջի՛ր (kʻnnesǰír) | — | — | քննեսջի՛ք (kʻnnesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քննիր (mí kʻnnir) | — | — | մի՛ քննիք (mí kʻnnikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||