Learned borrowing from Sanskrit उपाध्याय (upādhyāya). Doublet of ओझा (ojhā).
उपाध्याय • (upādhyāy) m
singular | plural | |
---|---|---|
direct | उपाध्याय upādhyāy |
उपाध्याय upādhyāy |
oblique | उपाध्याय upādhyāy |
उपाध्यायों upādhyāyõ |
vocative | उपाध्याय upādhyāy |
उपाध्यायो upādhyāyo |
From उप (upa) + अध्याय (adhyāya), itself from अधि- (adhi-) + इ (i).
उपाध्याय • (upādhyāya) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | उपाध्यायः (upādhyāyaḥ) | उपाध्यायौ (upādhyāyau) उपाध्याया¹ (upādhyāyā¹) |
उपाध्यायाः (upādhyāyāḥ) उपाध्यायासः¹ (upādhyāyāsaḥ¹) |
vocative | उपाध्याय (upādhyāya) | उपाध्यायौ (upādhyāyau) उपाध्याया¹ (upādhyāyā¹) |
उपाध्यायाः (upādhyāyāḥ) उपाध्यायासः¹ (upādhyāyāsaḥ¹) |
accusative | उपाध्यायम् (upādhyāyam) | उपाध्यायौ (upādhyāyau) उपाध्याया¹ (upādhyāyā¹) |
उपाध्यायान् (upādhyāyān) |
instrumental | उपाध्यायेन (upādhyāyena) | उपाध्यायाभ्याम् (upādhyāyābhyām) | उपाध्यायैः (upādhyāyaiḥ) उपाध्यायेभिः¹ (upādhyāyebhiḥ¹) |
dative | उपाध्यायाय (upādhyāyāya) | उपाध्यायाभ्याम् (upādhyāyābhyām) | उपाध्यायेभ्यः (upādhyāyebhyaḥ) |
ablative | उपाध्यायात् (upādhyāyāt) | उपाध्यायाभ्याम् (upādhyāyābhyām) | उपाध्यायेभ्यः (upādhyāyebhyaḥ) |
genitive | उपाध्यायस्य (upādhyāyasya) | उपाध्याययोः (upādhyāyayoḥ) | उपाध्यायानाम् (upādhyāyānām) |
locative | उपाध्याये (upādhyāye) | उपाध्याययोः (upādhyāyayoḥ) | उपाध्यायेषु (upādhyāyeṣu) |