From उषस् (uṣás, “dawn”) + Proto-Indo-European *kelh₁- (“to shout, to make a noise”). Compare Old English hlōwan (“to make a noise”), Latin clāmō (“to call out”) (English claim), Ancient Greek καλέω (kaléō, “I call, summon”).
उषःकल • (uṣaḥkala) stem, m
Masculine a-stem declension of उषःकल | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | उषःकलः (uṣaḥkalaḥ) | ||
Gen. sg. | उषःकलस्य (uṣaḥkalasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | उषःकलः (uṣaḥkalaḥ) | उषःकलौ (uṣaḥkalau) | उषःकलाः (uṣaḥkalāḥ) |
Vocative | उषःकल (uṣaḥkala) | उषःकलौ (uṣaḥkalau) | उषःकलाः (uṣaḥkalāḥ) |
Accusative | उषःकलम् (uṣaḥkalam) | उषःकलौ (uṣaḥkalau) | उषःकलान् (uṣaḥkalān) |
Instrumental | उषःकलेन (uṣaḥkalena) | उषःकलाभ्याम् (uṣaḥkalābhyām) | उषःकलैः (uṣaḥkalaiḥ) |
Dative | उषःकलाय (uṣaḥkalāya) | उषःकलाभ्याम् (uṣaḥkalābhyām) | उषःकलेभ्यः (uṣaḥkalebhyaḥ) |
Ablative | उषःकलात् (uṣaḥkalāt) | उषःकलाभ्याम् (uṣaḥkalābhyām) | उषःकलेभ्यः (uṣaḥkalebhyaḥ) |
Genitive | उषःकलस्य (uṣaḥkalasya) | उषःकलयोः (uṣaḥkalayoḥ) | उषःकलानाम् (uṣaḥkalānām) |
Locative | उषःकले (uṣaḥkale) | उषःकलयोः (uṣaḥkalayoḥ) | उषःकलेषु (uṣaḥkaleṣu) |