καλέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word καλέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word καλέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say καλέω in singular and plural. Everything you need to know about the word καλέω you have here. The definition of the word καλέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκαλέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Hellenic *kəlḗyō, from Proto-Indo-European *kl̥h₁-, zero-grade[1] of *kelh₁- (“to call”) +‎ -έω (-éō).(Can this(+) etymology be sourced?)

Cognates include Old English hlōwan and English low (verb) (but the similarity to call is coincidental); Latin calō, clāmō, clārus, classis, and concilium; Old Irish cailech; Old Armenian աքաղաղ (akʻałał).

Pronunciation

 

Verb

κᾰλέω • (kaléō)

  1. to call, summon
    Κάλει με/Κάλεσόν με. ― Kálei me/Kálesón me. ― Call me.
    1. to invite
    2. to invoke
    3. (law) to summon, sue
    4. to demand, require
  2. to call by name
    1. (passive voice) to be called, one's name is

Inflection

   Present: κᾰλέω, κᾰλέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰλέω κᾰλέεις κᾰλέει κᾰλέετον κᾰλέετον κᾰλέομεν κᾰλέετε κᾰλέουσῐ(ν)
subjunctive κᾰλέω κᾰλέῃς κᾰλέῃ κᾰλέητον κᾰλέητον κᾰλέωμεν κᾰλέητε κᾰλέωσῐ(ν)
optative κᾰλέοιμῐ κᾰλέοις κᾰλέοι κᾰλέοιτον κᾰλεοίτην κᾰλέοιμεν κᾰλέοιτε κᾰλέοιεν
imperative   κᾰ́λεε κᾰλεέτω κᾰλέετον κᾰλεέτων   κᾰλέετε κᾰλεόντων
middle/
passive 		indicative κᾰλέομαι κᾰλέῃ,
κᾰλέει 		κᾰλέεται κᾰλέεσθον κᾰλέεσθον κᾰλεόμεθᾰ κᾰλέεσθε κᾰλέονται
subjunctive κᾰλέωμαι κᾰλέῃ κᾰλέηται κᾰλέησθον κᾰλέησθον κᾰλεώμεθᾰ κᾰλέησθε κᾰλέωνται
optative κᾰλεοίμην κᾰλέοιο κᾰλέοιτο κᾰλέοισθον κᾰλεοίσθην κᾰλεοίμεθᾰ κᾰλέοισθε κᾰλέοιντο
imperative   κᾰλέου κᾰλεέσθω κᾰλέεσθον κᾰλεέσθων   κᾰλέεσθε κᾰλεέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰλέειν κᾰλέεσθαι
participle m κᾰλέων κᾰλεόμενος
f κᾰλέουσᾰ κᾰλεομένη
n κᾰλέον κᾰλεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κᾰλῶ, κᾰλοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰλῶ κᾰλεῖς κᾰλεῖ κᾰλεῖτον κᾰλεῖτον κᾰλοῦμεν κᾰλεῖτε κᾰλοῦσῐ(ν)
subjunctive κᾰλῶ κᾰλῇς κᾰλῇ κᾰλῆτον κᾰλῆτον κᾰλῶμεν κᾰλῆτε κᾰλῶσῐ(ν)
optative κᾰλοίην,
κᾰλοῖμῐ 		κᾰλοίης,
κᾰλοῖς 		κᾰλοίη,
κᾰλοῖ 		κᾰλοῖτον,
κᾰλοίητον 		κᾰλοίτην,
κᾰλοιήτην 		κᾰλοῖμεν,
κᾰλοίημεν 		κᾰλοῖτε,
κᾰλοίητε 		κᾰλοῖεν,
κᾰλοίησᾰν
imperative   κᾰ́λει κᾰλείτω κᾰλεῖτον κᾰλείτων   κᾰλεῖτε κᾰλούντων
middle/
passive 		indicative κᾰλοῦμαι κᾰλεῖ,
κᾰλῇ 		κᾰλεῖται κᾰλεῖσθον κᾰλεῖσθον κᾰλούμεθᾰ κᾰλεῖσθε κᾰλοῦνται
subjunctive κᾰλῶμαι κᾰλῇ κᾰλῆται κᾰλῆσθον κᾰλῆσθον κᾰλώμεθᾰ κᾰλῆσθε κᾰλῶνται
optative κᾰλοίμην κᾰλοῖο κᾰλοῖτο κᾰλοῖσθον κᾰλοίσθην κᾰλοίμεθᾰ κᾰλοῖσθε κᾰλοῖντο
imperative   κᾰλοῦ κᾰλείσθω κᾰλεῖσθον κᾰλείσθων   κᾰλεῖσθε κᾰλείσθων
active middle/passive
infinitive κᾰλεῖν κᾰλεῖσθαι
participle m κᾰλῶν κᾰλούμενος
f κᾰλοῦσᾰ κᾰλουμένη
n κᾰλοῦν κᾰλούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκᾰ́λεον, ἐκᾰλεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκᾰ́λεον ἐκᾰ́λεες ἐκᾰ́λεε(ν) ἐκᾰλέετον ἐκᾰλεέτην ἐκᾰλέομεν ἐκᾰλέετε ἐκᾰ́λεον
middle/
passive 		indicative ἐκᾰλεόμην ἐκᾰλέου ἐκᾰλέετο ἐκᾰλέεσθον ἐκᾰλεέσθην ἐκᾰλεόμεθᾰ ἐκᾰλέεσθε ἐκᾰλέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκᾰ́λουν, ἐκᾰλούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκᾰ́λουν ἐκᾰ́λεις ἐκᾰ́λει ἐκᾰλεῖτον ἐκᾰλείτην ἐκᾰλοῦμεν ἐκᾰλεῖτε ἐκᾰ́λουν
middle/
passive 		indicative ἐκᾰλούμην ἐκᾰλοῦ ἐκᾰλεῖτο ἐκᾰλεῖσθον ἐκᾰλείσθην ἐκᾰλούμεθᾰ ἐκᾰλεῖσθε ἐκᾰλοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰλέω, κᾰλέομαι, κεκλήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰλέω κᾰλέεις κᾰλέει κᾰλέετον κᾰλέετον κᾰλέομεν κᾰλέετε κᾰλέουσῐ(ν)
optative κᾰλέοιμῐ κᾰλέοις κᾰλέοι κᾰλέοιτον κᾰλεοίτην κᾰλέοιμεν κᾰλέοιτε κᾰλέοιεν
middle indicative κᾰλέομαι κᾰλέῃ,
κᾰλέει 		κᾰλέεται κᾰλέεσθον κᾰλέεσθον κᾰλεόμεθᾰ κᾰλέεσθε κᾰλέονται
optative κᾰλεοίμην κᾰλέοιο κᾰλέοιτο κᾰλέοισθον κᾰλεοίσθην κᾰλεοίμεθᾰ κᾰλέοισθε κᾰλέοιντο
passive indicative κεκλήσομαι κεκλήσῃ κεκλήσεται κεκλήσεσθον κεκλήσεσθον κεκλησόμεθᾰ κεκλήσεσθε κεκλήσονται
optative κεκλησοίμην κεκλήσοιο κεκλήσοιτο κεκλήσοισθον κεκλησοίσθην κεκλησοίμεθᾰ κεκλήσοισθε κεκλήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰλέειν κᾰλέεσθαι κεκλήσεσθαι
participle m κᾰλέων κᾰλεόμενος κεκλησόμενος
f κᾰλέουσᾰ κᾰλεομένη κεκλησομένη
n κᾰλέον κᾰλεόμενον κεκλησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰλῶ, κᾰλοῦμαι, κεκλήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰλῶ κᾰλεῖς κᾰλεῖ κᾰλεῖτον κᾰλεῖτον κᾰλοῦμεν κᾰλεῖτε κᾰλοῦσῐ(ν)
optative κᾰλοίην,
κᾰλοῖμῐ 		κᾰλοίης,
κᾰλοῖς 		κᾰλοίη,
κᾰλοῖ 		κᾰλοῖτον,
κᾰλοίητον 		κᾰλοίτην,
κᾰλοιήτην 		κᾰλοῖμεν,
κᾰλοίημεν 		κᾰλοῖτε,
κᾰλοίητε 		κᾰλοῖεν,
κᾰλοίησᾰν
middle indicative κᾰλοῦμαι κᾰλῇ κᾰλεῖται κᾰλεῖσθον κᾰλεῖσθον κᾰλούμεθᾰ κᾰλεῖσθε κᾰλοῦνται
optative κᾰλοίμην κᾰλοῖο κᾰλοῖτο κᾰλοῖσθον κᾰλοίσθην κᾰλοίμεθᾰ κᾰλοῖσθε κᾰλοῖντο
passive indicative κεκλήσομαι κεκλήσῃ κεκλήσεται κεκλήσεσθον κεκλήσεσθον κεκλησόμεθᾰ κεκλήσεσθε κεκλήσονται
optative κεκλησοίμην κεκλήσοιο κεκλήσοιτο κεκλήσοισθον κεκλησοίσθην κεκλησοίμεθᾰ κεκλήσοισθε κεκλήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰλεῖν κᾰλεῖσθαι κεκλήσεσθαι
participle m κᾰλῶν κᾰλούμενος κεκλησόμενος
f κᾰλοῦσᾰ κᾰλουμένη κεκλησομένη
n κᾰλοῦν κᾰλούμενον κεκλησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰλέσω, κᾰλέσομαι, κληθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰλέσω κᾰλέσεις κᾰλέσει κᾰλέσετον κᾰλέσετον κᾰλέσομεν κᾰλέσετε κᾰλέσουσῐ(ν)
optative κᾰλέσοιμῐ κᾰλέσοις κᾰλέσοι κᾰλέσοιτον κᾰλεσοίτην κᾰλέσοιμεν κᾰλέσοιτε κᾰλέσοιεν
middle indicative κᾰλέσομαι κᾰλέσῃ,
κᾰλέσει 		κᾰλέσεται κᾰλέσεσθον κᾰλέσεσθον κᾰλεσόμεθᾰ κᾰλέσεσθε κᾰλέσονται
optative κᾰλεσοίμην κᾰλέσοιο κᾰλέσοιτο κᾰλέσοισθον κᾰλεσοίσθην κᾰλεσοίμεθᾰ κᾰλέσοισθε κᾰλέσοιντο
passive indicative κληθήσομαι κληθήσῃ κληθήσεται κληθήσεσθον κληθήσεσθον κληθησόμεθᾰ κληθήσεσθε κληθήσονται
optative κληθησοίμην κληθήσοιο κληθήσοιτο κληθήσοισθον κληθησοίσθην κληθησοίμεθᾰ κληθήσοισθε κληθήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰλέσειν κᾰλέσεσθαι κληθήσεσθαι
participle m κᾰλέσων κᾰλεσόμενος κληθησόμενος
f κᾰλέσουσᾰ κᾰλεσομένη κληθησομένη
n κᾰλέσον κᾰλεσόμενον κληθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκᾰ́λεσᾰ, ἐκᾰλεσᾰ́μην, ἐκλήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκᾰ́λεσᾰ ἐκᾰ́λεσᾰς ἐκᾰ́λεσε(ν) ἐκᾰλέσᾰτον ἐκᾰλεσᾰ́την ἐκᾰλέσᾰμεν ἐκᾰλέσᾰτε ἐκᾰ́λεσᾰν
subjunctive κᾰλέσω κᾰλέσῃς κᾰλέσῃ κᾰλέσητον κᾰλέσητον κᾰλέσωμεν κᾰλέσητε κᾰλέσωσῐ(ν)
optative κᾰλέσαιμῐ κᾰλέσειᾰς,
κᾰλέσαις 		κᾰλέσειε(ν),
κᾰλέσαι 		κᾰλέσαιτον κᾰλεσαίτην κᾰλέσαιμεν κᾰλέσαιτε κᾰλέσειᾰν,
κᾰλέσαιεν
imperative   κᾰ́λεσον κᾰλεσᾰ́τω κᾰλέσᾰτον κᾰλεσᾰ́των   κᾰλέσᾰτε κᾰλεσᾰ́ντων
middle indicative ἐκᾰλεσᾰ́μην ἐκᾰλέσω ἐκᾰλέσᾰτο ἐκᾰλέσᾰσθον ἐκᾰλεσᾰ́σθην ἐκᾰλεσᾰ́μεθᾰ ἐκᾰλέσᾰσθε ἐκᾰλέσᾰντο
subjunctive κᾰλέσωμαι κᾰλέσῃ κᾰλέσηται κᾰλέσησθον κᾰλέσησθον κᾰλεσώμεθᾰ κᾰλέσησθε κᾰλέσωνται
optative κᾰλεσαίμην κᾰλέσαιο κᾰλέσαιτο κᾰλέσαισθον κᾰλεσαίσθην κᾰλεσαίμεθᾰ κᾰλέσαισθε κᾰλέσαιντο
imperative   κᾰ́λεσαι κᾰλεσᾰ́σθω κᾰλέσᾰσθον κᾰλεσᾰ́σθων   κᾰλέσᾰσθε κᾰλεσᾰ́σθων
passive indicative ἐκλήθην ἐκλήθης ἐκλήθη ἐκλήθητον ἐκληθήτην ἐκλήθημεν ἐκλήθητε ἐκλήθησᾰν
subjunctive κληθῶ κληθῇς κληθῇ κληθῆτον κληθῆτον κληθῶμεν κληθῆτε κληθῶσῐ(ν)
optative κληθείην κληθείης κληθείη κληθεῖτον,
κληθείητον 		κληθείτην,
κληθειήτην 		κληθεῖμεν,
κληθείημεν 		κληθεῖτε,
κληθείητε 		κληθεῖεν,
κληθείησᾰν
imperative   κλήθητῐ κληθήτω κλήθητον κληθήτων   κλήθητε κληθέντων
active middle passive
infinitive κᾰλέσαι κᾰλέσᾰσθαι κληθῆναι
participle m κᾰλέσᾱς κᾰλεσᾰ́μενος κληθείς
f κᾰλέσᾱσᾰ κᾰλεσᾰμένη κληθεῖσᾰ
n κᾰλέσᾰν κᾰλεσᾰ́μενον κληθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκᾰ́λεσσᾰ, ἐκᾰλεσσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκᾰ́λεσσᾰ ἐκᾰ́λεσσᾰς ἐκᾰ́λεσσε(ν) ἐκᾰλέσσᾰτον ἐκᾰλεσσᾰ́την ἐκᾰλέσσᾰμεν ἐκᾰλέσσᾰτε ἐκᾰ́λεσσᾰν
subjunctive κᾰλέσσω,
κᾰλέσσωμῐ 		κᾰλέσσῃς,
κᾰλέσσῃσθᾰ 		κᾰλέσσῃ,
κᾰλέσσῃσῐ 		κᾰλέσσητον κᾰλέσσητον κᾰλέσσωμεν κᾰλέσσητε κᾰλέσσωσῐ(ν)
optative κᾰλέσσαιμῐ κᾰλέσσαις,
κᾰλέσσαισθᾰ,
κᾰλέσσειᾰς 		κᾰλέσσειε(ν),
κᾰλέσσαι 		κᾰλεσσεῖτον κᾰλεσσείτην κᾰλεσσεῖμεν κᾰλεσσεῖτε κᾰλεσσεῖεν
imperative   κᾰ́λεσσον κᾰλεσσᾰ́τω κᾰλέσσᾰτον κᾰλεσσᾰ́των   κᾰλέσσᾰτε κᾰλεσσᾰ́ντων
middle indicative ἐκᾰλεσσᾰ́μην ἐκᾰλέσσᾰο ἐκᾰλέσσᾰτο ἐκᾰλέσσᾰσθον ἐκᾰλεσσᾰ́σθην ἐκᾰλεσσᾰ́με(σ)θᾰ ἐκᾰλέσσᾰσθε ἐκᾰλέσσᾰντο
subjunctive κᾰλέσσωμαι κᾰλέσσηαι κᾰλέσσηται κᾰλέσσησθον κᾰλέσσησθον κᾰλεσσώμε(σ)θᾰ κᾰλέσσησθε κᾰλέσσωνται
optative κᾰλεσσαίμην κᾰλέσσαιο κᾰλέσσαιτο κᾰλέσσαισθον κᾰλεσσαίσθην κᾰλεσσαίμε(σ)θᾰ κᾰλέσσαισθε κᾰλεσσαίᾰτο
imperative   κᾰ́λεσσαι κᾰλεσσᾰ́σθω κᾰλέσσᾰσθον κᾰλεσσᾰ́σθων   κᾰλέσσᾰσθε κᾰλεσσᾰ́σθων
active middle
infinitive κᾰλέσσαι/κᾰλεσσᾰ́μεν/κᾰλεσσᾰμέναι κᾰλέσσᾰσθαι
participle m κᾰλέσσᾱς κᾰλεσσᾰ́μενος
f κᾰλέσσᾱσᾰ κᾰλεσσᾰμένη
n κᾰλέσσᾰν κᾰλεσσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰ́λεσσᾰ, κᾰλεσσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰ́λεσσᾰ κᾰ́λεσσᾰς κᾰ́λεσσε(ν) κᾰλέσσᾰτον κᾰλεσσᾰ́την κᾰλέσσᾰμεν κᾰλέσσᾰτε κᾰ́λεσσᾰν
middle indicative κᾰλεσσᾰ́μην κᾰλέσσᾰο κᾰλέσσᾰτο κᾰλέσσᾰσθον κᾰλεσσᾰ́σθην κᾰλεσσᾰ́με(σ)θᾰ κᾰλέσσᾰσθε κᾰλέσσᾰντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κέκληκᾰ, κέκλημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κέκληκᾰ κέκληκᾰς κέκληκε(ν) κεκλήκᾰτον κεκλήκᾰτον κεκλήκᾰμεν κεκλήκᾰτε κεκλήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκλήκω κεκλήκῃς κεκλήκῃ κεκλήκητον κεκλήκητον κεκλήκωμεν κεκλήκητε κεκλήκωσῐ(ν)
optative κεκλήκοιμῐ,
κεκληκοίην 		κεκλήκοις,
κεκληκοίης 		κεκλήκοι,
κεκληκοίη 		κεκλήκοιτον κεκληκοίτην κεκλήκοιμεν κεκλήκοιτε κεκλήκοιεν
imperative   κέκληκε κεκληκέτω κεκλήκετον κεκληκέτων   κεκλήκετε κεκληκόντων
middle/
passive 		indicative κέκλημαι κέκλησαι κέκληται κέκλησθον κέκλησθον κεκλήμεθᾰ κέκλησθε κέκληνται
subjunctive κεκλημένος ὦ κεκλημένος ᾖς κεκλημένος ᾖ κεκλημένω ἦτον κεκλημένω ἦτον κεκλημένοι ὦμεν κεκλημένοι ἦτε κεκλημένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκλημένος εἴην κεκλημένος εἴης κεκλημένος εἴη κεκλημένω εἴητον/εἶτον κεκλημένω εἰήτην/εἴτην κεκλημένοι εἴημεν/εἶμεν κεκλημένοι εἴητε/εἶτε κεκλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κέκλησο κεκλήσθω κέκλησθον κεκλήσθων   κέκλησθε κεκλήσθων
active middle/passive
infinitive κεκληκέναι κεκλῆσθαι
participle m κεκληκώς κεκλημένος
f κεκληκυῖᾰ κεκλημένη
n κεκληκός κεκλημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκλήκειν, ἐκεκλήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκλήκειν,
ἐκεκλήκη 		ἐκεκλήκεις,
ἐκεκλήκης 		ἐκεκλήκει(ν) ἐκεκλήκετον ἐκεκληκέτην ἐκεκλήκεμεν ἐκεκλήκετε ἐκεκλήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκλήμην ἐκέκλησο ἐκέκλητο ἐκέκλησθον ἐκεκλήσθην ἐκεκλήμεθᾰ ἐκέκλησθε ἐκέκληντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: καλώ (kaló)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “καλέω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 623-4

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia