From घृ (ghṛ, “to rub, to ceremonially anoint, to sprinkle”) + -त (-ta, verbal adjective suffix).
घृत • (ghṛtá) stem
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | घृतः (ghṛtáḥ) | घृतौ (ghṛtaú) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
घृताः (ghṛtā́ḥ) घृतासः¹ (ghṛtā́saḥ¹) |
vocative | घृत (ghṛ́ta) | घृतौ (ghṛ́tau) घृता¹ (ghṛ́tā¹) |
घृताः (ghṛ́tāḥ) घृतासः¹ (ghṛ́tāsaḥ¹) |
accusative | घृतम् (ghṛtám) | घृतौ (ghṛtaú) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
घृतान् (ghṛtā́n) |
instrumental | घृतेन (ghṛténa) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतैः (ghṛtaíḥ) घृतेभिः¹ (ghṛtébhiḥ¹) |
dative | घृताय (ghṛtā́ya) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतेभ्यः (ghṛtébhyaḥ) |
ablative | घृतात् (ghṛtā́t) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतेभ्यः (ghṛtébhyaḥ) |
genitive | घृतस्य (ghṛtásya) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतानाम् (ghṛtā́nām) |
locative | घृते (ghṛté) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतेषु (ghṛtéṣu) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | घृता (ghṛtā́) | घृते (ghṛté) | घृताः (ghṛtā́ḥ) |
vocative | घृते (ghṛ́te) | घृते (ghṛ́te) | घृताः (ghṛ́tāḥ) |
accusative | घृताम् (ghṛtā́m) | घृते (ghṛté) | घृताः (ghṛtā́ḥ) |
instrumental | घृतया (ghṛtáyā) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृताभिः (ghṛtā́bhiḥ) |
dative | घृतायै (ghṛtā́yai) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृताभ्यः (ghṛtā́bhyaḥ) |
ablative | घृतायाः (ghṛtā́yāḥ) घृतायै² (ghṛtā́yai²) |
घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृताभ्यः (ghṛtā́bhyaḥ) |
genitive | घृतायाः (ghṛtā́yāḥ) घृतायै² (ghṛtā́yai²) |
घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतानाम् (ghṛtā́nām) |
locative | घृतायाम् (ghṛtā́yām) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतासु (ghṛtā́su) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | घृतम् (ghṛtám) | घृते (ghṛté) | घृतानि (ghṛtā́ni) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
vocative | घृत (ghṛ́ta) | घृते (ghṛ́te) | घृतानि (ghṛ́tāni) घृता¹ (ghṛ́tā¹) |
accusative | घृतम् (ghṛtám) | घृते (ghṛté) | घृतानि (ghṛtā́ni) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
instrumental | घृतेन (ghṛténa) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतैः (ghṛtaíḥ) घृतेभिः¹ (ghṛtébhiḥ¹) |
dative | घृताय (ghṛtā́ya) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतेभ्यः (ghṛtébhyaḥ) |
ablative | घृतात् (ghṛtā́t) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतेभ्यः (ghṛtébhyaḥ) |
genitive | घृतस्य (ghṛtásya) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतानाम् (ghṛtā́nām) |
locative | घृते (ghṛté) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतेषु (ghṛtéṣu) |
From घृ (ghṛ, “to shine, burn”) + -त (-ta, verbal adjective suffix).
घृत • (ghṛtá) stem
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | घृतः (ghṛtáḥ) | घृतौ (ghṛtaú) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
घृताः (ghṛtā́ḥ) घृतासः¹ (ghṛtā́saḥ¹) |
vocative | घृत (ghṛ́ta) | घृतौ (ghṛ́tau) घृता¹ (ghṛ́tā¹) |
घृताः (ghṛ́tāḥ) घृतासः¹ (ghṛ́tāsaḥ¹) |
accusative | घृतम् (ghṛtám) | घृतौ (ghṛtaú) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
घृतान् (ghṛtā́n) |
instrumental | घृतेन (ghṛténa) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतैः (ghṛtaíḥ) घृतेभिः¹ (ghṛtébhiḥ¹) |
dative | घृताय (ghṛtā́ya) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतेभ्यः (ghṛtébhyaḥ) |
ablative | घृतात् (ghṛtā́t) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतेभ्यः (ghṛtébhyaḥ) |
genitive | घृतस्य (ghṛtásya) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतानाम् (ghṛtā́nām) |
locative | घृते (ghṛté) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतेषु (ghṛtéṣu) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | घृता (ghṛtā́) | घृते (ghṛté) | घृताः (ghṛtā́ḥ) |
vocative | घृते (ghṛ́te) | घृते (ghṛ́te) | घृताः (ghṛ́tāḥ) |
accusative | घृताम् (ghṛtā́m) | घृते (ghṛté) | घृताः (ghṛtā́ḥ) |
instrumental | घृतया (ghṛtáyā) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृताभिः (ghṛtā́bhiḥ) |
dative | घृतायै (ghṛtā́yai) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृताभ्यः (ghṛtā́bhyaḥ) |
ablative | घृतायाः (ghṛtā́yāḥ) घृतायै² (ghṛtā́yai²) |
घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृताभ्यः (ghṛtā́bhyaḥ) |
genitive | घृतायाः (ghṛtā́yāḥ) घृतायै² (ghṛtā́yai²) |
घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतानाम् (ghṛtā́nām) |
locative | घृतायाम् (ghṛtā́yām) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतासु (ghṛtā́su) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | घृतम् (ghṛtám) | घृते (ghṛté) | घृतानि (ghṛtā́ni) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
vocative | घृत (ghṛ́ta) | घृते (ghṛ́te) | घृतानि (ghṛ́tāni) घृता¹ (ghṛ́tā¹) |
accusative | घृतम् (ghṛtám) | घृते (ghṛté) | घृतानि (ghṛtā́ni) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
instrumental | घृतेन (ghṛténa) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतैः (ghṛtaíḥ) घृतेभिः¹ (ghṛtébhiḥ¹) |
dative | घृताय (ghṛtā́ya) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतेभ्यः (ghṛtébhyaḥ) |
ablative | घृतात् (ghṛtā́t) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतेभ्यः (ghṛtébhyaḥ) |
genitive | घृतस्य (ghṛtásya) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतानाम् (ghṛtā́nām) |
locative | घृते (ghṛté) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतेषु (ghṛtéṣu) |
Of uncertain origin.
Traditionally derived from the root घृ (ghṛ, “to rub, sprinkle”) and compared with विघृत (vighṛta, “besprinkled, dripping”).[1] However, considering that the word refers to "melted (heated) butter", it is more likely that the word derives from Proto-Indo-European *gʷʰr-tos, from *gʷʰer- (“warm, hot”). In the latter case, cognate with Etymology 2, as well as Middle Irish gert (“a product of cattle excluding calves, esp. milk or manure”).[2]
घृत • (ghṛtá) stem, n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | घृतम् (ghṛtám) | घृते (ghṛté) | घृतानि (ghṛtā́ni) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
vocative | घृत (ghṛ́ta) | घृते (ghṛ́te) | घृतानि (ghṛ́tāni) घृता¹ (ghṛ́tā¹) |
accusative | घृतम् (ghṛtám) | घृते (ghṛté) | घृतानि (ghṛtā́ni) घृता¹ (ghṛtā́¹) |
instrumental | घृतेन (ghṛténa) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतैः (ghṛtaíḥ) घृतेभिः¹ (ghṛtébhiḥ¹) |
dative | घृताय (ghṛtā́ya) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतेभ्यः (ghṛtébhyaḥ) |
ablative | घृतात् (ghṛtā́t) | घृताभ्याम् (ghṛtā́bhyām) | घृतेभ्यः (ghṛtébhyaḥ) |
genitive | घृतस्य (ghṛtásya) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतानाम् (ghṛtā́nām) |
locative | घृते (ghṛté) | घृतयोः (ghṛtáyoḥ) | घृतेषु (ghṛtéṣu) |