दम्पति • (dampati) f
From Proto-Indo-Aryan *dáms-patiṣ, from Proto-Indo-Iranian *dáms-patiš, from Proto-Indo-European *déms pótis (“master of the house”), from *dṓm (“house”) (whence दम (dáma, “house, home”)) + *pótis (“master”) (whence पति (páti, “lord, master; husband”)). Cognate with Ancient Greek δεσπότης (despótēs, “lord, master”), whence English despot.
दम्पति • (dámpati) stem, m
Masculine i-stem declension of दम्पति (dámpati) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | दम्पतिः dámpatiḥ |
दम्पती dámpatī |
दम्पतयः dámpatayaḥ |
Vocative | दम्पते dámpate |
दम्पती dámpatī |
दम्पतयः dámpatayaḥ |
Accusative | दम्पतिम् dámpatim |
दम्पती dámpatī |
दम्पतीन् dámpatīn |
Instrumental | दम्पतिना / दम्पत्या¹ dámpatinā / dámpatyā¹ |
दम्पतिभ्याम् dámpatibhyām |
दम्पतिभिः dámpatibhiḥ |
Dative | दम्पतये dámpataye |
दम्पतिभ्याम् dámpatibhyām |
दम्पतिभ्यः dámpatibhyaḥ |
Ablative | दम्पतेः / दम्पत्यः¹ dámpateḥ / dámpatyaḥ¹ |
दम्पतिभ्याम् dámpatibhyām |
दम्पतिभ्यः dámpatibhyaḥ |
Genitive | दम्पतेः / दम्पत्यः¹ dámpateḥ / dámpatyaḥ¹ |
दम्पत्योः dámpatyoḥ |
दम्पतीनाम् dámpatīnām |
Locative | दम्पतौ / दम्पता¹ dámpatau / dámpatā¹ |
दम्पत्योः dámpatyoḥ |
दम्पतिषु dámpatiṣu |
Notes |
|