From दूर (dūra) + -त्व (-tva).
दूरत्व • (dūratva) stem, n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | दूरत्वम् (dūratvam) | दूरत्वे (dūratve) | दूरत्वानि (dūratvāni) दूरत्वा¹ (dūratvā¹) |
vocative | दूरत्व (dūratva) | दूरत्वे (dūratve) | दूरत्वानि (dūratvāni) दूरत्वा¹ (dūratvā¹) |
accusative | दूरत्वम् (dūratvam) | दूरत्वे (dūratve) | दूरत्वानि (dūratvāni) दूरत्वा¹ (dūratvā¹) |
instrumental | दूरत्वेन (dūratvena) | दूरत्वाभ्याम् (dūratvābhyām) | दूरत्वैः (dūratvaiḥ) दूरत्वेभिः¹ (dūratvebhiḥ¹) |
dative | दूरत्वाय (dūratvāya) | दूरत्वाभ्याम् (dūratvābhyām) | दूरत्वेभ्यः (dūratvebhyaḥ) |
ablative | दूरत्वात् (dūratvāt) | दूरत्वाभ्याम् (dūratvābhyām) | दूरत्वेभ्यः (dūratvebhyaḥ) |
genitive | दूरत्वस्य (dūratvasya) | दूरत्वयोः (dūratvayoḥ) | दूरत्वानाम् (dūratvānām) |
locative | दूरत्वे (dūratve) | दूरत्वयोः (dūratvayoḥ) | दूरत्वेषु (dūratveṣu) |