Learned borrowing from Sanskrit पिशाच (piśāca).
पिशाच • (piśāc) m (Urdu spelling پشاچ) (rare, formal)
Derived from the root पिश् (piś, “to carve, prepare meat”), because of the demons' fondness for meat.[1] The root is ultimately from Proto-Indo-European *peyḱ- (“to hew, cut out”).
पिशाच • (piśācá) stem, m
Masculine a-stem declension of पिशाच (piśācá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पिशाचः piśācáḥ |
पिशाचौ / पिशाचा¹ piśācaú / piśācā́¹ |
पिशाचाः / पिशाचासः¹ piśācā́ḥ / piśācā́saḥ¹ |
Vocative | पिशाच píśāca |
पिशाचौ / पिशाचा¹ píśācau / píśācā¹ |
पिशाचाः / पिशाचासः¹ píśācāḥ / píśācāsaḥ¹ |
Accusative | पिशाचम् piśācám |
पिशाचौ / पिशाचा¹ piśācaú / piśācā́¹ |
पिशाचान् piśācā́n |
Instrumental | पिशाचेन piśācéna |
पिशाचाभ्याम् piśācā́bhyām |
पिशाचैः / पिशाचेभिः¹ piśācaíḥ / piśācébhiḥ¹ |
Dative | पिशाचाय piśācā́ya |
पिशाचाभ्याम् piśācā́bhyām |
पिशाचेभ्यः piśācébhyaḥ |
Ablative | पिशाचात् piśācā́t |
पिशाचाभ्याम् piśācā́bhyām |
पिशाचेभ्यः piśācébhyaḥ |
Genitive | पिशाचस्य piśācásya |
पिशाचयोः piśācáyoḥ |
पिशाचानाम् piśācā́nām |
Locative | पिशाचे piśācé |
पिशाचयोः piśācáyoḥ |
पिशाचेषु piśācéṣu |
Notes |
|