From गणित (gaṇit, “mathematics”).
बीजगणित • (bījgaṇit) m
बीज (bī́ja) + गणित (gaṇita, “math”).
बीजगणित • (bī́jagaṇita) stem, n
| Neuter a-stem declension of बीजगणित (bī́jagaṇita) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | बीजगणितम् bī́jagaṇitam |
बीजगणिते bī́jagaṇite |
बीजगणितानि / बीजगणिता¹ bī́jagaṇitāni / bī́jagaṇitā¹ |
| Vocative | बीजगणित bī́jagaṇita |
बीजगणिते bī́jagaṇite |
बीजगणितानि / बीजगणिता¹ bī́jagaṇitāni / bī́jagaṇitā¹ |
| Accusative | बीजगणितम् bī́jagaṇitam |
बीजगणिते bī́jagaṇite |
बीजगणितानि / बीजगणिता¹ bī́jagaṇitāni / bī́jagaṇitā¹ |
| Instrumental | बीजगणितेन bī́jagaṇitena |
बीजगणिताभ्याम् bī́jagaṇitābhyām |
बीजगणितैः / बीजगणितेभिः¹ bī́jagaṇitaiḥ / bī́jagaṇitebhiḥ¹ |
| Dative | बीजगणिताय bī́jagaṇitāya |
बीजगणिताभ्याम् bī́jagaṇitābhyām |
बीजगणितेभ्यः bī́jagaṇitebhyaḥ |
| Ablative | बीजगणितात् bī́jagaṇitāt |
बीजगणिताभ्याम् bī́jagaṇitābhyām |
बीजगणितेभ्यः bī́jagaṇitebhyaḥ |
| Genitive | बीजगणितस्य bī́jagaṇitasya |
बीजगणितयोः bī́jagaṇitayoḥ |
बीजगणितानाम् bī́jagaṇitānām |
| Locative | बीजगणिते bī́jagaṇite |
बीजगणितयोः bī́jagaṇitayoḥ |
बीजगणितेषु bī́jagaṇiteṣu |
| Notes |
| ||