From the root भृ (bhṛ) + -त (-ta). Compare भरित (bharita).
भृत • (bhṛtá) past passive participle (root भृ)
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | भृतः (bhṛtáḥ) | भृतौ (bhṛtaú) भृता¹ (bhṛtā́¹) |
भृताः (bhṛtā́ḥ) भृतासः¹ (bhṛtā́saḥ¹) |
vocative | भृत (bhṛ́ta) | भृतौ (bhṛ́tau) भृता¹ (bhṛ́tā¹) |
भृताः (bhṛ́tāḥ) भृतासः¹ (bhṛ́tāsaḥ¹) |
accusative | भृतम् (bhṛtám) | भृतौ (bhṛtaú) भृता¹ (bhṛtā́¹) |
भृतान् (bhṛtā́n) |
instrumental | भृतेन (bhṛténa) | भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृतैः (bhṛtaíḥ) भृतेभिः¹ (bhṛtébhiḥ¹) |
dative | भृताय (bhṛtā́ya) | भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृतेभ्यः (bhṛtébhyaḥ) |
ablative | भृतात् (bhṛtā́t) | भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृतेभ्यः (bhṛtébhyaḥ) |
genitive | भृतस्य (bhṛtásya) | भृतयोः (bhṛtáyoḥ) | भृतानाम् (bhṛtā́nām) |
locative | भृते (bhṛté) | भृतयोः (bhṛtáyoḥ) | भृतेषु (bhṛtéṣu) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | भृता (bhṛtā́) | भृते (bhṛté) | भृताः (bhṛtā́ḥ) |
vocative | भृते (bhṛ́te) | भृते (bhṛ́te) | भृताः (bhṛ́tāḥ) |
accusative | भृताम् (bhṛtā́m) | भृते (bhṛté) | भृताः (bhṛtā́ḥ) |
instrumental | भृतया (bhṛtáyā) भृता¹ (bhṛtā́¹) |
भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृताभिः (bhṛtā́bhiḥ) |
dative | भृतायै (bhṛtā́yai) | भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृताभ्यः (bhṛtā́bhyaḥ) |
ablative | भृतायाः (bhṛtā́yāḥ) भृतायै² (bhṛtā́yai²) |
भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृताभ्यः (bhṛtā́bhyaḥ) |
genitive | भृतायाः (bhṛtā́yāḥ) भृतायै² (bhṛtā́yai²) |
भृतयोः (bhṛtáyoḥ) | भृतानाम् (bhṛtā́nām) |
locative | भृतायाम् (bhṛtā́yām) | भृतयोः (bhṛtáyoḥ) | भृतासु (bhṛtā́su) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | भृतम् (bhṛtám) | भृते (bhṛté) | भृतानि (bhṛtā́ni) भृता¹ (bhṛtā́¹) |
vocative | भृत (bhṛ́ta) | भृते (bhṛ́te) | भृतानि (bhṛ́tāni) भृता¹ (bhṛ́tā¹) |
accusative | भृतम् (bhṛtám) | भृते (bhṛté) | भृतानि (bhṛtā́ni) भृता¹ (bhṛtā́¹) |
instrumental | भृतेन (bhṛténa) | भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृतैः (bhṛtaíḥ) भृतेभिः¹ (bhṛtébhiḥ¹) |
dative | भृताय (bhṛtā́ya) | भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृतेभ्यः (bhṛtébhyaḥ) |
ablative | भृतात् (bhṛtā́t) | भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृतेभ्यः (bhṛtébhyaḥ) |
genitive | भृतस्य (bhṛtásya) | भृतयोः (bhṛtáyoḥ) | भृतानाम् (bhṛtā́nām) |
locative | भृते (bhṛté) | भृतयोः (bhṛtáyoḥ) | भृतेषु (bhṛtéṣu) |
भृत • (bhṛtá) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | भृतः (bhṛtáḥ) | भृतौ (bhṛtaú) भृता¹ (bhṛtā́¹) |
भृताः (bhṛtā́ḥ) भृतासः¹ (bhṛtā́saḥ¹) |
vocative | भृत (bhṛ́ta) | भृतौ (bhṛ́tau) भृता¹ (bhṛ́tā¹) |
भृताः (bhṛ́tāḥ) भृतासः¹ (bhṛ́tāsaḥ¹) |
accusative | भृतम् (bhṛtám) | भृतौ (bhṛtaú) भृता¹ (bhṛtā́¹) |
भृतान् (bhṛtā́n) |
instrumental | भृतेन (bhṛténa) | भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृतैः (bhṛtaíḥ) भृतेभिः¹ (bhṛtébhiḥ¹) |
dative | भृताय (bhṛtā́ya) | भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृतेभ्यः (bhṛtébhyaḥ) |
ablative | भृतात् (bhṛtā́t) | भृताभ्याम् (bhṛtā́bhyām) | भृतेभ्यः (bhṛtébhyaḥ) |
genitive | भृतस्य (bhṛtásya) | भृतयोः (bhṛtáyoḥ) | भृतानाम् (bhṛtā́nām) |
locative | भृते (bhṛté) | भृतयोः (bhṛtáyoḥ) | भृतेषु (bhṛtéṣu) |