भृत

Sanskrit

From the root भृ (bhṛ) +‎ -त (-ta). Compare भरित (bharita).

भृत • (bhṛtá) past passive participle (root भृ)

भृत • (bhṛtá) stem (root भृ)

(at the end of a compound) filled, full of
hired, paid (as a servant)
क्षीरभृत ― kṣīrabhṛta ― receiving wages in the form of kheer

Masculine a-stem declension of भृत (bhṛtá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भृतः bhṛtáḥ	भृतौ / भृता¹ bhṛtaú / bhṛtā́¹	भृताः / भृतासः¹ bhṛtā́ḥ / bhṛtā́saḥ¹
Vocative	भृत bhṛ́ta	भृतौ / भृता¹ bhṛ́tau / bhṛ́tā¹	भृताः / भृतासः¹ bhṛ́tāḥ / bhṛ́tāsaḥ¹
Accusative	भृतम् bhṛtám	भृतौ / भृता¹ bhṛtaú / bhṛtā́¹	भृतान् bhṛtā́n
Instrumental	भृतेन bhṛténa	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृतैः / भृतेभिः¹ bhṛtaíḥ / bhṛtébhiḥ¹
Dative	भृताय bhṛtā́ya	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृतेभ्यः bhṛtébhyaḥ
Ablative	भृतात् bhṛtā́t	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृतेभ्यः bhṛtébhyaḥ
Genitive	भृतस्य bhṛtásya	भृतयोः bhṛtáyoḥ	भृतानाम् bhṛtā́nām
Locative	भृते bhṛté	भृतयोः bhṛtáyoḥ	भृतेषु bhṛtéṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of भृता (bhṛtā́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भृता bhṛtā́	भृते bhṛté	भृताः bhṛtā́ḥ
Vocative	भृते bhṛ́te	भृते bhṛ́te	भृताः bhṛ́tāḥ
Accusative	भृताम् bhṛtā́m	भृते bhṛté	भृताः bhṛtā́ḥ
Instrumental	भृतया / भृता¹ bhṛtáyā / bhṛtā́¹	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृताभिः bhṛtā́bhiḥ
Dative	भृतायै bhṛtā́yai	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृताभ्यः bhṛtā́bhyaḥ
Ablative	भृतायाः / भृतायै² bhṛtā́yāḥ / bhṛtā́yai²	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृताभ्यः bhṛtā́bhyaḥ
Genitive	भृतायाः / भृतायै² bhṛtā́yāḥ / bhṛtā́yai²	भृतयोः bhṛtáyoḥ	भृतानाम् bhṛtā́nām
Locative	भृतायाम् bhṛtā́yām	भृतयोः bhṛtáyoḥ	भृतासु bhṛtā́su
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of भृत (bhṛtá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भृतम् bhṛtám	भृते bhṛté	भृतानि / भृता¹ bhṛtā́ni / bhṛtā́¹
Vocative	भृत bhṛ́ta	भृते bhṛ́te	भृतानि / भृता¹ bhṛ́tāni / bhṛ́tā¹
Accusative	भृतम् bhṛtám	भृते bhṛté	भृतानि / भृता¹ bhṛtā́ni / bhṛtā́¹
Instrumental	भृतेन bhṛténa	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृतैः / भृतेभिः¹ bhṛtaíḥ / bhṛtébhiḥ¹
Dative	भृताय bhṛtā́ya	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृतेभ्यः bhṛtébhyaḥ
Ablative	भृतात् bhṛtā́t	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृतेभ्यः bhṛtébhyaḥ
Genitive	भृतस्य bhṛtásya	भृतयोः bhṛtáyoḥ	भृतानाम् bhṛtā́nām
Locative	भृते bhṛté	भृतयोः bhṛtáyoḥ	भृतेषु bhṛtéṣu
Notes	¹Vedic

भृत • (bhṛtá) stem, m

Masculine a-stem declension of भृत (bhṛtá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भृतः bhṛtáḥ	भृतौ / भृता¹ bhṛtaú / bhṛtā́¹	भृताः / भृतासः¹ bhṛtā́ḥ / bhṛtā́saḥ¹
Vocative	भृत bhṛ́ta	भृतौ / भृता¹ bhṛ́tau / bhṛ́tā¹	भृताः / भृतासः¹ bhṛ́tāḥ / bhṛ́tāsaḥ¹
Accusative	भृतम् bhṛtám	भृतौ / भृता¹ bhṛtaú / bhṛtā́¹	भृतान् bhṛtā́n
Instrumental	भृतेन bhṛténa	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृतैः / भृतेभिः¹ bhṛtaíḥ / bhṛtébhiḥ¹
Dative	भृताय bhṛtā́ya	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृतेभ्यः bhṛtébhyaḥ
Ablative	भृतात् bhṛtā́t	भृताभ्याम् bhṛtā́bhyām	भृतेभ्यः bhṛtébhyaḥ
Genitive	भृतस्य bhṛtásya	भृतयोः bhṛtáyoḥ	भृतानाम् bhṛtā́nām
Locative	भृते bhṛté	भृतयोः bhṛtáyoḥ	भृतेषु bhṛtéṣu
Notes	¹Vedic

→ Sanskrit: भट (bhaṭa)
Pali: bhata (“supported, fed”), bhataka (“hired servant”), bhaṭa (“hireling, servant, soldier”)
Ashokan Prakrit: 𑀪𑀢 (bhata), 𑀪𑀢𑀓 (bhataka), 𑀪𑀝 (bhaṭa), 𑀪𑀝𑀓 (bhaṭaka)
- Prakrit: 𑀪𑀬𑀕 (bhayaga, “servant”), 𑀪𑀟 (bhaḍa, “soldier”), 𑀪𑀟𑀅 (bhaḍaa, “member of a non-Aryan tribe”)
  - Eastern:
    - Bengali: ভড় (bhoṛ, “servant, soldier”)
Prakrit: 𑀪𑀼𑀅𑀕 (bhuaga, “worshipper in a temple”)

Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “bhṛta”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press
Monier Williams (1899) “भृत”, in A Sanskrit–English Dictionary, , new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page {{{1}}}.