Borrowed from Sanskrit हितकार (hitakāra).
हितकार • (hitkār) (indeclinable, Urdu spelling ہتکار)
From the root हित (hita, “beneficial, wholesome, convenient”) + कर (kara, “doer”).
हितकार • (hitakāra) stem
| Masculine a-stem declension of हितकार | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | हितकरः (hitakaraḥ) | ||
| Gen. sg. | हितकरस्य (hitakarasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | हितकरः (hitakaraḥ) | हितकरौ (hitakarau) | हितकराः (hitakarāḥ) |
| Vocative | हितकर (hitakara) | हितकरौ (hitakarau) | हितकराः (hitakarāḥ) |
| Accusative | हितकरम् (hitakaram) | हितकरौ (hitakarau) | हितकरान् (hitakarān) |
| Instrumental | हितकरेण (hitakareṇa) | हितकराभ्याम् (hitakarābhyām) | हितकरैः (hitakaraiḥ) |
| Dative | हितकराय (hitakarāya) | हितकराभ्याम् (hitakarābhyām) | हितकरेभ्यः (hitakarebhyaḥ) |
| Ablative | हितकरात् (hitakarāt) | हितकराभ्याम् (hitakarābhyām) | हितकरेभ्यः (hitakarebhyaḥ) |
| Genitive | हितकरस्य (hitakarasya) | हितकरयोः (hitakarayoḥ) | हितकराणाम् (hitakarāṇām) |
| Locative | हितकरे (hitakare) | हितकरयोः (hitakarayoḥ) | हितकरेषु (hitakareṣu) |
| Feminine ā-stem declension of हितकार | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | हितकरा (hitakarā) | ||
| Gen. sg. | हितकरायाः (hitakarāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | हितकरा (hitakarā) | हितकरे (hitakare) | हितकराः (hitakarāḥ) |
| Vocative | हितकरे (hitakare) | हितकरे (hitakare) | हितकराः (hitakarāḥ) |
| Accusative | हितकराम् (hitakarām) | हितकरे (hitakare) | हितकराः (hitakarāḥ) |
| Instrumental | हितकरया (hitakarayā) | हितकराभ्याम् (hitakarābhyām) | हितकराभिः (hitakarābhiḥ) |
| Dative | हितकरायै (hitakarāyai) | हितकराभ्याम् (hitakarābhyām) | हितकराभ्यः (hitakarābhyaḥ) |
| Ablative | हितकरायाः (hitakarāyāḥ) | हितकराभ्याम् (hitakarābhyām) | हितकराभ्यः (hitakarābhyaḥ) |
| Genitive | हितकरायाः (hitakarāyāḥ) | हितकरयोः (hitakarayoḥ) | हितकराणाम् (hitakarāṇām) |
| Locative | हितकरायाम् (hitakarāyām) | हितकरयोः (hitakarayoḥ) | हितकरासु (hitakarāsu) |
| Neuter a-stem declension of हितकार | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | हितकरम् (hitakaram) | ||
| Gen. sg. | हितकरस्य (hitakarasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | हितकरम् (hitakaram) | हितकरे (hitakare) | हितकराणि (hitakarāṇi) |
| Vocative | हितकर (hitakara) | हितकरे (hitakare) | हितकराणि (hitakarāṇi) |
| Accusative | हितकरम् (hitakaram) | हितकरे (hitakare) | हितकराणि (hitakarāṇi) |
| Instrumental | हितकरेण (hitakareṇa) | हितकराभ्याम् (hitakarābhyām) | हितकरैः (hitakaraiḥ) |
| Dative | हितकराय (hitakarāya) | हितकराभ्याम् (hitakarābhyām) | हितकरेभ्यः (hitakarebhyaḥ) |
| Ablative | हितकरात् (hitakarāt) | हितकराभ्याम् (hitakarābhyām) | हितकरेभ्यः (hitakarebhyaḥ) |
| Genitive | हितकरस्य (hitakarasya) | हितकरयोः (hitakarayoḥ) | हितकराणाम् (hitakarāṇām) |
| Locative | हितकरे (hitakare) | हितकरयोः (hitakarayoḥ) | हितकरेषु (hitakareṣu) |