From มกุฎ (má-gùt, “crown”) + ราช (râat, “royal”) + กุมาร (gù-maan, “boy”, literally “boy; son”); literally "royal son of the crown"; calque of English crown prince. First used around 2429 BE (1886/87 CE).
| Orthographic | มกุฎราชกุมาร m k u ᶑ r ā d͡ʑ k u m ā r | |
| Phonemic | มะ-กุด-ราด-ชะ-กุ-มาน m a – k u ɗ – r ā ɗ – d͡ʑ a – k u – m ā n | |
| Romanization | Paiboon | má-gùt-râat-chá-gù-maan |
| Royal Institute | ma-kut-rat-cha-ku-man | |
| (standard) IPA(key) | /ma˦˥.kut̚˨˩.raːt̚˥˩.t͡ɕʰa˦˥.ku˨˩.maːn˧/(R) | |
มกุฎราชกุมาร • (má-gùt-râat-chá-gù-maan) (classifier พระองค์ or องค์)