From ἀκούω (akoúō, “to hear”) + -μα (-ma, nominal suffix).
ἄ̆κουσμᾰ • (á̆kousmă) n (genitive ἀ̆κούσμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ᾰ̓́κουσμᾰ tò ắkousmă |
τὼ ᾰ̓κούσμᾰτε tṑ ăkoúsmăte |
τᾰ̀ ᾰ̓κούσμᾰτᾰ tằ ăkoúsmătă | ||||||||||
Genitive | τοῦ ᾰ̓κούσμᾰτος toû ăkoúsmătos |
τοῖν ᾰ̓κουσμᾰ́τοιν toîn ăkousmắtoin |
τῶν ᾰ̓κουσμᾰ́των tôn ăkousmắtōn | ||||||||||
Dative | τῷ ᾰ̓κούσμᾰτῐ tôi ăkoúsmătĭ |
τοῖν ᾰ̓κουσμᾰ́τοιν toîn ăkousmắtoin |
τοῖς ᾰ̓κούσμᾰσῐ / ᾰ̓κούσμᾰσῐν toîs ăkoúsmăsĭ(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ ᾰ̓́κουσμᾰ tò ắkousmă |
τὼ ᾰ̓κούσμᾰτε tṑ ăkoúsmăte |
τᾰ̀ ᾰ̓κούσμᾰτᾰ tằ ăkoúsmătă | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓́κουσμᾰ ắkousmă |
ᾰ̓κούσμᾰτε ăkoúsmăte |
ᾰ̓κούσμᾰτᾰ ăkoúsmătă | ||||||||||
Notes: |
|