From ὀρεκτός (orektós, “stretched out; desired”) + -ῐκός (-ĭkós).
ὀρεκτῐκός • (orektĭkós) m (feminine ὀρεκτῐκή, neuter ὀρεκτῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ὀρεκτῐκός orektĭkós |
ὀρεκτῐκή orektĭkḗ |
ὀρεκτῐκόν orektĭkón |
ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ |
ὀρεκτῐκᾱ́ orektĭkā́ |
ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ |
ὀρεκτῐκοί orektĭkoí |
ὀρεκτῐκαί orektĭkaí |
ὀρεκτῐκᾰ́ orektĭkắ | |||||
Genitive | ὀρεκτῐκοῦ orektĭkoû |
ὀρεκτῐκῆς orektĭkês |
ὀρεκτῐκοῦ orektĭkoû |
ὀρεκτῐκοῖν orektĭkoîn |
ὀρεκτῐκαῖν orektĭkaîn |
ὀρεκτῐκοῖν orektĭkoîn |
ὀρεκτῐκῶν orektĭkôn |
ὀρεκτῐκῶν orektĭkôn |
ὀρεκτῐκῶν orektĭkôn | |||||
Dative | ὀρεκτῐκῷ orektĭkôi |
ὀρεκτῐκῇ orektĭkêi |
ὀρεκτῐκῷ orektĭkôi |
ὀρεκτῐκοῖν orektĭkoîn |
ὀρεκτῐκαῖν orektĭkaîn |
ὀρεκτῐκοῖν orektĭkoîn |
ὀρεκτῐκοῖς orektĭkoîs |
ὀρεκτῐκαῖς orektĭkaîs |
ὀρεκτῐκοῖς orektĭkoîs | |||||
Accusative | ὀρεκτῐκόν orektĭkón |
ὀρεκτῐκήν orektĭkḗn |
ὀρεκτῐκόν orektĭkón |
ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ |
ὀρεκτῐκᾱ́ orektĭkā́ |
ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ |
ὀρεκτῐκούς orektĭkoús |
ὀρεκτῐκᾱ́ς orektĭkā́s |
ὀρεκτῐκᾰ́ orektĭkắ | |||||
Vocative | ὀρεκτῐκέ orektĭké |
ὀρεκτῐκή orektĭkḗ |
ὀρεκτῐκόν orektĭkón |
ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ |
ὀρεκτῐκᾱ́ orektĭkā́ |
ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ |
ὀρεκτῐκοί orektĭkoí |
ὀρεκτῐκαί orektĭkaí |
ὀρεκτῐκᾰ́ orektĭkắ | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ὀρεκτῐκῶς orektĭkôs |
ὀρεκτῐκώτερος orektĭkṓteros |
ὀρεκτῐκώτᾰτος orektĭkṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|