From Proto-Hellenic *orektós, from Proto-Indo-European *h₃reǵtós, from *h₃reǵ- (whence also ὀρέγω (orégō)). Cognate with Latin rēctus, Avestan 𐬭𐬀𐬱𐬙𐬀 (rašta), English right.
ὀρεκτός • (orektós) m (feminine ὀρεκτή, neuter ὀρεκτόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ὀρεκτός orektós |
ὀρεκτή orektḗ |
ὀρεκτόν orektón |
ὀρεκτώ orektṓ |
ὀρεκτᾱ́ orektā́ |
ὀρεκτώ orektṓ |
ὀρεκτοί orektoí |
ὀρεκταί orektaí |
ὀρεκτᾰ́ orektá | |||||
Genitive | ὀρεκτοῦ orektoû |
ὀρεκτῆς orektês |
ὀρεκτοῦ orektoû |
ὀρεκτοῖν orektoîn |
ὀρεκταῖν orektaîn |
ὀρεκτοῖν orektoîn |
ὀρεκτῶν orektôn |
ὀρεκτῶν orektôn |
ὀρεκτῶν orektôn | |||||
Dative | ὀρεκτῷ orektôi |
ὀρεκτῇ orektêi |
ὀρεκτῷ orektôi |
ὀρεκτοῖν orektoîn |
ὀρεκταῖν orektaîn |
ὀρεκτοῖν orektoîn |
ὀρεκτοῖς orektoîs |
ὀρεκταῖς orektaîs |
ὀρεκτοῖς orektoîs | |||||
Accusative | ὀρεκτόν orektón |
ὀρεκτήν orektḗn |
ὀρεκτόν orektón |
ὀρεκτώ orektṓ |
ὀρεκτᾱ́ orektā́ |
ὀρεκτώ orektṓ |
ὀρεκτούς orektoús |
ὀρεκτᾱ́ς orektā́s |
ὀρεκτᾰ́ orektá | |||||
Vocative | ὀρεκτέ orekté |
ὀρεκτή orektḗ |
ὀρεκτόν orektón |
ὀρεκτώ orektṓ |
ὀρεκτᾱ́ orektā́ |
ὀρεκτώ orektṓ |
ὀρεκτοί orektoí |
ὀρεκταί orektaí |
ὀρεκτᾰ́ orektá | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ὀρεκτῶς orektôs |
ὀρεκτότερος orektóteros |
ὀρεκτότᾰτος orektótatos | ||||||||||||
Notes: |
|