ὑστερέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ὑστερέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ὑστερέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ὑστερέω in singular and plural. Everything you need to know about the word ὑστερέω you have here. The definition of the word ὑστερέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofὑστερέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ῠ̔́στερος (hŭ́steros, “later”) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

ῠ̔στερέω • (hŭsteréō)

  1. to be behind, be later, come after, come late
  2. to come too late, miss (an appointment or event at some appointed time)
  3. to lag, fall short, lag behind, be inferior to
  4. to fail; fail to obtain
  5. to lack, be lacking, be in want, be wanting
    • Septuagint, Psalm 22:1
      Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει.
      Kúrios poimaínei me kaì oudén me husterḗsei.
      The Lord is my shepherd, and nothing shall I want.
      (literally, “The Lord tends me as a shepherd and nothing for me will be lacking.”)

Inflection

   Present: ῠ̔στερέω, ῠ̔στερέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῠ̔στερέω ῠ̔στερέεις ῠ̔στερέει ῠ̔στερέετον ῠ̔στερέετον ῠ̔στερέομεν ῠ̔στερέετε ῠ̔στερέουσῐ(ν)
subjunctive ῠ̔στερέω ῠ̔στερέῃς ῠ̔στερέῃ ῠ̔στερέητον ῠ̔στερέητον ῠ̔στερέωμεν ῠ̔στερέητε ῠ̔στερέωσῐ(ν)
optative ῠ̔στερέοιμῐ ῠ̔στερέοις ῠ̔στερέοι ῠ̔στερέοιτον ῠ̔στερεοίτην ῠ̔στερέοιμεν ῠ̔στερέοιτε ῠ̔στερέοιεν
imperative   ῠ̔στέρεε ῠ̔στερεέτω ῠ̔στερέετον ῠ̔στερεέτων   ῠ̔στερέετε ῠ̔στερεόντων
middle/
passive 		indicative ῠ̔στερέομαι ῠ̔στερέῃ,
ῠ̔στερέει 		ῠ̔στερέεται ῠ̔στερέεσθον ῠ̔στερέεσθον ῠ̔στερεόμεθᾰ ῠ̔στερέεσθε ῠ̔στερέονται
subjunctive ῠ̔στερέωμαι ῠ̔στερέῃ ῠ̔στερέηται ῠ̔στερέησθον ῠ̔στερέησθον ῠ̔στερεώμεθᾰ ῠ̔στερέησθε ῠ̔στερέωνται
optative ῠ̔στερεοίμην ῠ̔στερέοιο ῠ̔στερέοιτο ῠ̔στερέοισθον ῠ̔στερεοίσθην ῠ̔στερεοίμεθᾰ ῠ̔στερέοισθε ῠ̔στερέοιντο
imperative   ῠ̔στερέου ῠ̔στερεέσθω ῠ̔στερέεσθον ῠ̔στερεέσθων   ῠ̔στερέεσθε ῠ̔στερεέσθων
active middle/passive
infinitive ῠ̔στερέειν ῠ̔στερέεσθαι
participle m ῠ̔στερέων ῠ̔στερεόμενος
f ῠ̔στερέουσᾰ ῠ̔στερεομένη
n ῠ̔στερέον ῠ̔στερεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ῠ̔στερῶ, ῠ̔στεροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῠ̔στερῶ ῠ̔στερεῖς ῠ̔στερεῖ ῠ̔στερεῖτον ῠ̔στερεῖτον ῠ̔στεροῦμεν ῠ̔στερεῖτε ῠ̔στεροῦσῐ(ν)
subjunctive ῠ̔στερῶ ῠ̔στερῇς ῠ̔στερῇ ῠ̔στερῆτον ῠ̔στερῆτον ῠ̔στερῶμεν ῠ̔στερῆτε ῠ̔στερῶσῐ(ν)
optative ῠ̔στεροίην,
ῠ̔στεροῖμῐ 		ῠ̔στεροίης,
ῠ̔στεροῖς 		ῠ̔στεροίη,
ῠ̔στεροῖ 		ῠ̔στεροῖτον,
ῠ̔στεροίητον 		ῠ̔στεροίτην,
ῠ̔στεροιήτην 		ῠ̔στεροῖμεν,
ῠ̔στεροίημεν 		ῠ̔στεροῖτε,
ῠ̔στεροίητε 		ῠ̔στεροῖεν,
ῠ̔στεροίησᾰν
imperative   ῠ̔στέρει ῠ̔στερείτω ῠ̔στερεῖτον ῠ̔στερείτων   ῠ̔στερεῖτε ῠ̔στερούντων
middle/
passive 		indicative ῠ̔στεροῦμαι ῠ̔στερεῖ,
ῠ̔στερῇ 		ῠ̔στερεῖται ῠ̔στερεῖσθον ῠ̔στερεῖσθον ῠ̔στερούμεθᾰ ῠ̔στερεῖσθε ῠ̔στεροῦνται
subjunctive ῠ̔στερῶμαι ῠ̔στερῇ ῠ̔στερῆται ῠ̔στερῆσθον ῠ̔στερῆσθον ῠ̔στερώμεθᾰ ῠ̔στερῆσθε ῠ̔στερῶνται
optative ῠ̔στεροίμην ῠ̔στεροῖο ῠ̔στεροῖτο ῠ̔στεροῖσθον ῠ̔στεροίσθην ῠ̔στεροίμεθᾰ ῠ̔στεροῖσθε ῠ̔στεροῖντο
imperative   ῠ̔στεροῦ ῠ̔στερείσθω ῠ̔στερεῖσθον ῠ̔στερείσθων   ῠ̔στερεῖσθε ῠ̔στερείσθων
active middle/passive
infinitive ῠ̔στερεῖν ῠ̔στερεῖσθαι
participle m ῠ̔στερῶν ῠ̔στερούμενος
f ῠ̔στεροῦσᾰ ῠ̔στερουμένη
n ῠ̔στεροῦν ῠ̔στερούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ῡ̔στέρεον, ῡ̔στερεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῡ̔στέρεον ῡ̔στέρεες ῡ̔στέρεε(ν) ῡ̔στερέετον ῡ̔στερεέτην ῡ̔στερέομεν ῡ̔στερέετε ῡ̔στέρεον
middle/
passive 		indicative ῡ̔στερεόμην ῡ̔στερέου ῡ̔στερέετο ῡ̔στερέεσθον ῡ̔στερεέσθην ῡ̔στερεόμεθᾰ ῡ̔στερέεσθε ῡ̔στερέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ῡ̔στέρουν, ῡ̔στερούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῡ̔στέρουν ῡ̔στέρεις ῡ̔στέρει ῡ̔στερεῖτον ῡ̔στερείτην ῡ̔στεροῦμεν ῡ̔στερεῖτε ῡ̔στέρουν
middle/
passive 		indicative ῡ̔στερούμην ῡ̔στεροῦ ῡ̔στερεῖτο ῡ̔στερεῖσθον ῡ̔στερείσθην ῡ̔στερούμεθᾰ ῡ̔στερεῖσθε ῡ̔στεροῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ῠ̔στερήσω, ῠ̔στερήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῠ̔στερήσω ῠ̔στερήσεις ῠ̔στερήσει ῠ̔στερήσετον ῠ̔στερήσετον ῠ̔στερήσομεν ῠ̔στερήσετε ῠ̔στερήσουσῐ(ν)
optative ῠ̔στερήσοιμῐ ῠ̔στερήσοις ῠ̔στερήσοι ῠ̔στερήσοιτον ῠ̔στερησοίτην ῠ̔στερήσοιμεν ῠ̔στερήσοιτε ῠ̔στερήσοιεν
middle indicative ῠ̔στερήσομαι ῠ̔στερήσῃ,
ῠ̔στερήσει 		ῠ̔στερήσεται ῠ̔στερήσεσθον ῠ̔στερήσεσθον ῠ̔στερησόμεθᾰ ῠ̔στερήσεσθε ῠ̔στερήσονται
optative ῠ̔στερησοίμην ῠ̔στερήσοιο ῠ̔στερήσοιτο ῠ̔στερήσοισθον ῠ̔στερησοίσθην ῠ̔στερησοίμεθᾰ ῠ̔στερήσοισθε ῠ̔στερήσοιντο
active middle
infinitive ῠ̔στερήσειν ῠ̔στερήσεσθαι
participle m ῠ̔στερήσων ῠ̔στερησόμενος
f ῠ̔στερήσουσᾰ ῠ̔στερησομένη
n ῠ̔στερῆσον ῠ̔στερησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ῡ̔στέρησᾰ, ῡ̔στερησᾰ́μην, ῡ̔στερήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῡ̔στέρησᾰ ῡ̔στέρησᾰς ῡ̔στέρησε(ν) ῡ̔στερήσᾰτον ῡ̔στερησᾰ́την ῡ̔στερήσᾰμεν ῡ̔στερήσᾰτε ῡ̔στέρησᾰν
subjunctive ῠ̔στερήσω ῠ̔στερήσῃς ῠ̔στερήσῃ ῠ̔στερήσητον ῠ̔στερήσητον ῠ̔στερήσωμεν ῠ̔στερήσητε ῠ̔στερήσωσῐ(ν)
optative ῠ̔στερήσαιμῐ ῠ̔στερήσειᾰς,
ῠ̔στερήσαις 		ῠ̔στερήσειε(ν),
ῠ̔στερήσαι 		ῠ̔στερήσαιτον ῠ̔στερησαίτην ῠ̔στερήσαιμεν ῠ̔στερήσαιτε ῠ̔στερήσειᾰν,
ῠ̔στερήσαιεν
imperative   ῠ̔στέρησον ῠ̔στερησᾰ́τω ῠ̔στερήσᾰτον ῠ̔στερησᾰ́των   ῠ̔στερήσᾰτε ῠ̔στερησᾰ́ντων
middle indicative ῡ̔στερησᾰ́μην ῡ̔στερήσω ῡ̔στερήσᾰτο ῡ̔στερήσᾰσθον ῡ̔στερησᾰ́σθην ῡ̔στερησᾰ́μεθᾰ ῡ̔στερήσᾰσθε ῡ̔στερήσᾰντο
subjunctive ῠ̔στερήσωμαι ῠ̔στερήσῃ ῠ̔στερήσηται ῠ̔στερήσησθον ῠ̔στερήσησθον ῠ̔στερησώμεθᾰ ῠ̔στερήσησθε ῠ̔στερήσωνται
optative ῠ̔στερησαίμην ῠ̔στερήσαιο ῠ̔στερήσαιτο ῠ̔στερήσαισθον ῠ̔στερησαίσθην ῠ̔στερησαίμεθᾰ ῠ̔στερήσαισθε ῠ̔στερήσαιντο
imperative   ῠ̔στέρησαι ῠ̔στερησᾰ́σθω ῠ̔στερήσᾰσθον ῠ̔στερησᾰ́σθων   ῠ̔στερήσᾰσθε ῠ̔στερησᾰ́σθων
passive indicative ῡ̔στερήθην ῡ̔στερήθης ῡ̔στερήθη ῡ̔στερήθητον ῡ̔στερηθήτην ῡ̔στερήθημεν ῡ̔στερήθητε ῡ̔στερήθησᾰν
subjunctive ῠ̔στερηθῶ ῠ̔στερηθῇς ῠ̔στερηθῇ ῠ̔στερηθῆτον ῠ̔στερηθῆτον ῠ̔στερηθῶμεν ῠ̔στερηθῆτε ῠ̔στερηθῶσῐ(ν)
optative ῠ̔στερηθείην ῠ̔στερηθείης ῠ̔στερηθείη ῠ̔στερηθεῖτον,
ῠ̔στερηθείητον 		ῠ̔στερηθείτην,
ῠ̔στερηθειήτην 		ῠ̔στερηθεῖμεν,
ῠ̔στερηθείημεν 		ῠ̔στερηθεῖτε,
ῠ̔στερηθείητε 		ῠ̔στερηθεῖεν,
ῠ̔στερηθείησᾰν
imperative   ῠ̔στερήθητῐ ῠ̔στερηθήτω ῠ̔στερήθητον ῠ̔στερηθήτων   ῠ̔στερήθητε ῠ̔στερηθέντων
active middle passive
infinitive ῠ̔στερῆσαι ῠ̔στερήσᾰσθαι ῠ̔στερηθῆναι
participle m ῠ̔στερήσᾱς ῠ̔στερησᾰ́μενος ῠ̔στερηθείς
f ῠ̔στερήσᾱσᾰ ῠ̔στερησᾰμένη ῠ̔στερηθεῖσᾰ
n ῠ̔στερῆσᾰν ῠ̔στερησᾰ́μενον ῠ̔στερηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ῡ̔στέρηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῡ̔στέρηκᾰ ῡ̔στέρηκᾰς ῡ̔στέρηκε(ν) ῡ̔στερήκᾰτον ῡ̔στερήκᾰτον ῡ̔στερήκᾰμεν ῡ̔στερήκᾰτε ῡ̔στερήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ῡ̔στερήκω ῡ̔στερήκῃς ῡ̔στερήκῃ ῡ̔στερήκητον ῡ̔στερήκητον ῡ̔στερήκωμεν ῡ̔στερήκητε ῡ̔στερήκωσῐ(ν)
optative ῡ̔στερήκοιμῐ,
ῡ̔στερηκοίην 		ῡ̔στερήκοις,
ῡ̔στερηκοίης 		ῡ̔στερήκοι,
ῡ̔στερηκοίη 		ῡ̔στερήκοιτον ῡ̔στερηκοίτην ῡ̔στερήκοιμεν ῡ̔στερήκοιτε ῡ̔στερήκοιεν
imperative   ῡ̔στέρηκε ῡ̔στερηκέτω ῡ̔στερήκετον ῡ̔στερηκέτων   ῡ̔στερήκετε ῡ̔στερηκόντων
active
infinitive ῡ̔στερηκέναι
participle m ῡ̔στερηκώς
f ῡ̔στερηκυῖᾰ
n ῡ̔στερηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ῡ̔στερήκειν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῡ̔στερήκειν,
ῡ̔στερήκη 		ῡ̔στερήκεις,
ῡ̔στερήκης 		ῡ̔στερήκει(ν) ῡ̔στερήκετον ῡ̔στερηκέτην ῡ̔στερήκεμεν ῡ̔στερήκετε ῡ̔στερήκεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • Greek: υστερώ (ysteró)

References

Wikious
Boobota
Sagapedia