Bilecik
Inherited from Ottoman Turkish بیلهجك (Bilecik).
Bilecik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Bilecik | Bilecikler / Bilecik'ler |
accusative | Bilecik'i | Bilecikleri / Bilecik'leri |
dative | Bilecik'e | Bileciklere / Bilecik'lere |
locative | Bilecik'te | Bileciklerde / Bilecik'lerde |
ablative | Bilecik'ten | Bileciklerden / Bilecik'lerden |
genitive | Bilecik'in | Bileciklerin / Bilecik'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Bilecik'im | Bileciklerim Bilecik'lerim |
senin (your) | Bilecik'in | Bileciklerin Bilecik'lerin |
onun (his/her/its) | Bilecik'i | Bilecikleri Bilecik'leri |
bizim (our) | Bilecik'imiz | Bileciklerimiz Bilecik'lerimiz |
sizin (your) | Bilecik'iniz | Bilecikleriniz Bilecik'leriniz |
onların (their) | Bilecik'i Bilecikleri Bilecik'leri |
Bilecikleri Bilecik'leri |