aanbellen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word aanbellen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word aanbellen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say aanbellen in singular and plural. Everything you need to know about the word aanbellen you have here. The definition of the word aanbellen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaanbellen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ bellen (“to ring”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌbɛ.lə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: aan‧bel‧len

Verb

aanbellen

  1. (intransitive) to ring the doorbell

Inflection

Inflection of aanbellen (weak, separable)
infinitive aanbellen
past singular belde aan
past participle aangebeld
infinitive aanbellen
gerund aanbellen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular bel aan belde aan aanbel aanbelde
2nd person sing. (jij) belt aan belde aan aanbelt aanbelde
2nd person sing. (u) belt aan belde aan aanbelt aanbelde
2nd person sing. (gij) belt aan belde aan aanbelt aanbelde
3rd person singular belt aan belde aan aanbelt aanbelde
plural bellen aan belden aan aanbellen aanbelden
subjunctive sing.1 belle aan belde aan aanbelle aanbelde
subjunctive plur.1 bellen aan belden aan aanbellen aanbelden
imperative sing. bel aan
imperative plur.1 belt aan
participles aanbellend aangebeld
1) Archaic.

Synonyms

Wikious
Boobota
Sagapedia