From Middle Dutch aenbidden. Equivalent to aan- + bidden.
aanbidden
Conjugation of aanbidden (strong class 5, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanbidden | |||
past singular | aanbad | |||
past participle | aanbeden | |||
infinitive | aanbidden | |||
gerund | aanbidden n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | aanbid | aanbad | ||
2nd person sing. (jij) | aanbidt, aanbid2 | aanbad | ||
2nd person sing. (u) | aanbidt | aanbad | ||
2nd person sing. (gij) | aanbidt | aanbadt | ||
3rd person singular | aanbidt | aanbad | ||
plural | aanbidden | aanbaden | ||
subjunctive sing.1 | aanbidde | aanbade | ||
subjunctive plur.1 | aanbidden | aanbaden | ||
imperative sing. | aanbid | |||
imperative plur.1 | aanbidt | |||
participles | aanbiddend | aanbeden | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |