From Middle Dutch aensien, equivalent to aan + zien. Cognate with German Low German ansehn, German ansehen, Middle English onsēn.
aanzien
Inflection of aanzien (strong class 5, irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanzien | |||
past singular | zag aan | |||
past participle | aangezien | |||
infinitive | aanzien | |||
gerund | aanzien n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | zie aan | zag aan | aanzie | aanzag |
2nd person sing. (jij) | ziet aan | zag aan | aanziet | aanzag |
2nd person sing. (u) | ziet aan | zag aan | aanziet | aanzag |
2nd person sing. (gij) | ziet aan | zaagt aan | aanziet | aanzaagt |
3rd person singular | ziet aan | zag aan | aanziet | aanzag |
plural | zien aan | zagen aan | aanzien | aanzagen |
subjunctive sing.1 | zie aan | zage aan | aanzie | aanzage |
subjunctive plur.1 | zien aan | zagen aan | aanzien | aanzagen |
imperative sing. | zie aan | |||
imperative plur.1 | ziet aan | |||
participles | aanziend | aangezien | ||
1) Archaic. |
From Middle Dutch aensien, equivalent to the gerund of the verb aanzien.
aanzien n (uncountable)
aanzien
Inflection of aanzien (strong class 5, irregular, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanzien | |||
past singular | aanzag | |||
past participle | aanzien | |||
infinitive | aanzien | |||
gerund | aanzien n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | aanzie | aanzag | ||
2nd person sing. (jij) | aanziet | aanzag | ||
2nd person sing. (u) | aanziet | aanzag | ||
2nd person sing. (gij) | aanziet | aanzaagt | ||
3rd person singular | aanziet | aanzag | ||
plural | aanzien | aanzagen | ||
subjunctive sing.1 | aanzie | aanzage | ||
subjunctive plur.1 | aanzien | aanzagen | ||
imperative sing. | aanzie | |||
imperative plur.1 | aanziet | |||
participles | aanziend | aanzien | ||
1) Archaic. |