From af + wachten (“to wait”).
afwachten
Conjugation of afwachten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afwachten | |||
past singular | wachtte af | |||
past participle | afgewacht | |||
infinitive | afwachten | |||
gerund | afwachten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | wacht af | wachtte af | afwacht | afwachtte |
2nd person sing. (jij) | wacht af | wachtte af | afwacht | afwachtte |
2nd person sing. (u) | wacht af | wachtte af | afwacht | afwachtte |
2nd person sing. (gij) | wacht af | wachtte af | afwacht | afwachtte |
3rd person singular | wacht af | wachtte af | afwacht | afwachtte |
plural | wachten af | wachtten af | afwachten | afwachtten |
subjunctive sing.1 | wachte af | wachtte af | afwachte | afwachtte |
subjunctive plur.1 | wachten af | wachtten af | afwachten | afwachtten |
imperative sing. | wacht af | |||
imperative plur.1 | wacht af | |||
participles | afwachtend | afgewacht | ||
1) Archaic. |