From biðja (“to pray; to ask”) + -st.
biðjast
| infinitive (nafnháttur) |
að biðjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
beðist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
biðjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég biðst | við biðjumst | present (nútíð) |
ég biðjist | við biðjumst |
| þú biðst | þið biðjist | þú biðjist | þið biðjist | ||
| hann, hún, það biðst | þeir, þær, þau biðjast | hann, hún, það biðjist | þeir, þær, þau biðjist | ||
| past (þátíð) |
ég baðst | við báðumst | past (þátíð) |
ég bæðist | við bæðumst |
| þú baðst | þið báðust | þú bæðist | þið bæðust | ||
| hann, hún, það baðst | þeir, þær, þau báðust | hann, hún, það bæðist | þeir, þær, þau bæðust | ||
| imperative (boðháttur) |
biðst (þú) | biðjist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| biðstu | biðjisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||