büyük

Hello, you have come here looking for the meaning of the word büyük. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word büyük, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say büyük in singular and plural. Everything you need to know about the word büyük you have here. The definition of the word büyük will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofbüyük, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: buyuk

Crimean Tatar

Etymology

From Ottoman Turkish بیوك (büyük, big, grand).

Adjective

büyük

  1. big, large

Synonyms

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بیوك (büyük, big, grand), from earlier *biyük < *beδük, from Proto-Turkic *bedük (big), derived from *bedü- (to grow big). See büyü-. Cognate with Karakhanid بَدُكْ (bedük, big), Old Uyghur 𐽼𐽰𐽸𐽳𐽷 (bedük, big), Kazakh биік (biık, high).

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Hyphenation: bü‧yük
  • Audio:(file)

Adjective

büyük

  1. big, grand, large
    Synonyms: koca, kocaman, devasa, dev, iri
    Antonyms: küçük, minik
    Büyük elleri kafam kadar büyüktü
    His hands were as big as my head
  2. old, elder
    Synonyms: yaşlı, ihtiyar
    Antonym: genç
    Amcam annemden daha büyük
    My uncle is older than my mother
  3. important, significant by importance
    Synonym: önemli
    Antonyms: önemsiz, küçük
    Bu çok büyük bir olay
    This is a very important event
  4. strong, powerful
    Synonyms: güçlü, kudretli
    Antonyms: zayıf, güçsüz
    Bu ülkeyi ancak büyük insanlar kurtarabilir
    Only strong people can save this country

Noun

büyük (definite accusative büyüğü, plural büyükler)

  1. a bigger one
  2. (figurative) people higher by rank or degree
    Synonym: üst
    Kardeşim senle uğraşamam büyüğüne bağla beni
    Dude I can't waste my time with you call someone higher of rank for me
  3. (euphemistic) excrement, poop

Declension

Inflection
Nominative büyük
Definite accusative büyüğü
Singular Plural
Nominative büyük büyükler
Definite accusative büyüğü büyükleri
Dative büyüğe büyüklere
Locative büyükte büyüklerde
Ablative büyükten büyüklerden
Genitive büyüğün büyüklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular büyüğüm büyüklerim
2nd singular büyüğün büyüklerin
3rd singular büyüğü büyükleri
1st plural büyüğümüz büyüklerimiz
2nd plural büyüğünüz büyükleriniz
3rd plural büyükleri büyükleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular büyüğümü büyüklerimi
2nd singular büyüğünü büyüklerini
3rd singular büyüğünü büyüklerini
1st plural büyüğümüzü büyüklerimizi
2nd plural büyüğünüzü büyüklerinizi
3rd plural büyüklerini büyüklerini
Dative
Singular Plural
1st singular büyüğüme büyüklerime
2nd singular büyüğüne büyüklerine
3rd singular büyüğüne büyüklerine
1st plural büyüğümüze büyüklerimize
2nd plural büyüğünüze büyüklerinize
3rd plural büyüklerine büyüklerine
Locative
Singular Plural
1st singular büyüğümde büyüklerimde
2nd singular büyüğünde büyüklerinde
3rd singular büyüğünde büyüklerinde
1st plural büyüğümüzde büyüklerimizde
2nd plural büyüğünüzde büyüklerinizde
3rd plural büyüklerinde büyüklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular büyüğümden büyüklerimden
2nd singular büyüğünden büyüklerinden
3rd singular büyüğünden büyüklerinden
1st plural büyüğümüzden büyüklerimizden
2nd plural büyüğünüzden büyüklerinizden
3rd plural büyüklerinden büyüklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular büyüğümün büyüklerimin
2nd singular büyüğünün büyüklerinin
3rd singular büyüğünün büyüklerinin
1st plural büyüğümüzün büyüklerimizin
2nd plural büyüğünüzün büyüklerinizin
3rd plural büyüklerinin büyüklerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular büyüğüm büyüklerim
2nd singular büyüksün büyüklersin
3rd singular büyük
büyüktür
büyükler
büyüklerdir
1st plural büyüğüz büyükleriz
2nd plural büyüksünüz büyüklersiniz
3rd plural büyükler büyüklerdir

Further reading