chrapać

• charpać, chrapieć

Inherited from Proto-Slavic *xrapati. First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /xraːpat͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /xrɒpat͡ɕʲ/

chrapać impf

1. to snore (to breathe during sleep with harsh, snorting noises)
   • 1885-2024 , Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎, volume V, page 29:

     Sapacz vel charpacz sterto

   • 1874-1891 , Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXIV, page 379:

     Chrapal soporatus

   • 1901 , Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 63:

     Chrapyalem soporatus

   • 1901 , Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 67:

     Chrapy stertit

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 130r:

     Stertere est naribus dormiendo resonare schnarchen chrapącz

     ]

2. (attested in Lesser Poland) to snort (to make hoarse sounds)
   • 1874-1891 , Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXV, Zator, Lesser Poland Voivodeship, page 149:

     Si corde ad se invicem discordant, ita quod una discrepat rzi extra alteram raucitando chrapyącz, ibi nullam melodiam faciunt audienti

     orde ad se invicem discordant, ita quod una discrepat rży extra alteram raucitando chrapiąc, ibi nullam melodiam faciunt audienti]

   • 1874-1891 , Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXV, Zator, Lesser Poland Voivodeship, page 149:

     Si corde ad se invicem discordant, ita quod una stat extra rzaszy, altera est rauca chrapy

3. (attested in Sieradz-Łęczyca, hapax legomenon) to rebuke, to scold
   • 1874-1891 , Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXII, Łęczyca, page 16:

     Chrapacz na slvgy zaleszy stertere servorum

• Polish: chrapać
• Silesian: chrapieć

• Boryś, Wiesław (2005) “chrapać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “chrapać”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “chrapać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “chrapać”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• K. Nitsch, editor (1954), “chrapać, charpać, chrapieć”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 1, Warsaw: Polish Academy of Sciences, page 253
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “chrapać, charpać, chrapieć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “chrapać”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

• chrapiać (Middle Polish)

Inherited from Old Polish chrapać.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -apat͡ɕ
• Syllabification: chra‧pać

chrapać impf (perfective chrapnąć)

1. (intransitive) to snore (to breathe during sleep with harsh, snorting noises)
2. (intransitive, humorous) to sleep, to snooze

   Synonyms: kimać, lulać, spać

3. (intransitive, of animals, especially horses) to snort

   Synonym: parskać

4. (intransitive) to wheeze, to rattle, to splutter

   Synonyms: charczeć, rzęzić

5. (intransitive, obsolete, hunting, of the sun) to whistle (to make a whistling sound during courtship flight)

• chrapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• chrapać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “chrapać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• “CHRAPAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku , 07.05.2010
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “chrapać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “chrapać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “chrapać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 296
• Jan Karłowicz (1900) “chrapać”, in Słownik gwar polskich (in Polish), volume 1: A do E, Kraków: Akademia Umiejętności, page 201