Borrowed from French concéder, from Latin concēdō.
concederen
Conjugation of concederen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | concederen | |||
past singular | concedeerde | |||
past participle | geconcedeerd | |||
infinitive | concederen | |||
gerund | concederen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | concedeer | concedeerde | ||
2nd person sing. (jij) | concedeert, concedeer2 | concedeerde | ||
2nd person sing. (u) | concedeert | concedeerde | ||
2nd person sing. (gij) | concedeert | concedeerde | ||
3rd person singular | concedeert | concedeerde | ||
plural | concederen | concedeerden | ||
subjunctive sing.1 | concedere | concedeerde | ||
subjunctive plur.1 | concederen | concedeerden | ||
imperative sing. | concedeer | |||
imperative plur.1 | concedeert | |||
participles | concederend | geconcedeerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
concederen