From contrādīcō (“I speak against; contradict”), from contrā (“against”) + dīcō (“I say, speak”).
contrādictōrius (feminine contrādictōria, neuter contrādictōrium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | contrādictōrius | contrādictōria | contrādictōrium | contrādictōriī | contrādictōriae | contrādictōria | |
Genitive | contrādictōriī | contrādictōriae | contrādictōriī | contrādictōriōrum | contrādictōriārum | contrādictōriōrum | |
Dative | contrādictōriō | contrādictōriō | contrādictōriīs | ||||
Accusative | contrādictōrium | contrādictōriam | contrādictōrium | contrādictōriōs | contrādictōriās | contrādictōria | |
Ablative | contrādictōriō | contrādictōriā | contrādictōriō | contrādictōriīs | |||
Vocative | contrādictōrie | contrādictōria | contrādictōrium | contrādictōriī | contrādictōriae | contrādictōria |