doktern (weak, third-person singular present doktert, past tense dokterte, past participle gedoktert, auxiliary haben)
infinitive | doktern | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | dokternd | ||||
past participle | gedoktert | ||||
auxiliary | haben | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich doktre ich doktere ich dokter |
wir doktern | i | ich doktere ich doktre |
wir doktern |
du dokterst | ihr doktert | du dokterest du doktrest |
ihr dokteret ihr doktret | ||
er doktert | sie doktern | er doktere er doktre |
sie doktern | ||
preterite | ich dokterte | wir dokterten | ii | ich dokterte1 | wir dokterten1 |
du doktertest | ihr doktertet | du doktertest1 | ihr doktertet1 | ||
er dokterte | sie dokterten | er dokterte1 | sie dokterten1 | ||
imperative | doktre (du) dokter (du) doktere (du) |
doktert (ihr) |
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.