humorista m or f by sense (plural humoristas)
From German Humorist.[1] With -ista ending.
humorista (plural humoristák)
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | humorista | humoristák |
accusative | humoristát | humoristákat |
dative | humoristának | humoristáknak |
instrumental | humoristával | humoristákkal |
causal-final | humoristáért | humoristákért |
translative | humoristává | humoristákká |
terminative | humoristáig | humoristákig |
essive-formal | humoristaként | humoristákként |
essive-modal | — | — |
inessive | humoristában | humoristákban |
superessive | humoristán | humoristákon |
adessive | humoristánál | humoristáknál |
illative | humoristába | humoristákba |
sublative | humoristára | humoristákra |
allative | humoristához | humoristákhoz |
elative | humoristából | humoristákból |
delative | humoristáról | humoristákról |
ablative | humoristától | humoristáktól |
non-attributive possessive - singular |
humoristáé | humoristáké |
non-attributive possessive - plural |
humoristáéi | humoristákéi |
Possessive forms of humorista | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | humoristám | humoristáim |
2nd person sing. | humoristád | humoristáid |
3rd person sing. | humoristája | humoristái |
1st person plural | humoristánk | humoristáink |
2nd person plural | humoristátok | humoristáitok |
3rd person plural | humoristájuk | humoristáik |
humorista m
humorista m or f by sense (plural humoristas)
humorista m or f by sense (plural humoristas)