From Old Norse hylla, from Proto-Germanic *hulþijaną, from Proto-Germanic *hulþaz (whence Icelandic hollur (“loyal”)). The sense “pay homage to” is due to influence from Danish hylde, Middle Low German hulden.
hylla (weak verb, third-person singular past indicative hyllti, supine hyllt)
infinitive (nafnháttur) |
að hylla | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hyllt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hyllandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hylli | við hyllum | present (nútíð) |
ég hylli | við hyllum |
þú hyllir | þið hyllið | þú hyllir | þið hyllið | ||
hann, hún, það hyllir | þeir, þær, þau hylla | hann, hún, það hylli | þeir, þær, þau hylli | ||
past (þátíð) |
ég hyllti | við hylltum | past (þátíð) |
ég hyllti | við hylltum |
þú hylltir | þið hylltuð | þú hylltir | þið hylltuð | ||
hann, hún, það hyllti | þeir, þær, þau hylltu | hann, hún, það hyllti | þeir, þær, þau hylltu | ||
imperative (boðháttur) |
hyll (þú) | hyllið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hylltu | hylliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að hyllast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hyllst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hyllandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hyllist | við hyllumst | present (nútíð) |
ég hyllist | við hyllumst |
þú hyllist | þið hyllist | þú hyllist | þið hyllist | ||
hann, hún, það hyllist | þeir, þær, þau hyllast | hann, hún, það hyllist | þeir, þær, þau hyllist | ||
past (þátíð) |
ég hylltist | við hylltumst | past (þátíð) |
ég hylltist | við hylltumst |
þú hylltist | þið hylltust | þú hylltist | þið hylltust | ||
hann, hún, það hylltist | þeir, þær, þau hylltust | hann, hún, það hylltist | þeir, þær, þau hylltust | ||
imperative (boðháttur) |
hyllst (þú) | hyllist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hyllstu | hyllisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hylltur | hyllt | hyllt | hylltir | hylltar | hyllt | |
accusative (þolfall) |
hylltan | hyllta | hyllt | hyllta | hylltar | hyllt | |
dative (þágufall) |
hylltum | hylltri | hylltu | hylltum | hylltum | hylltum | |
genitive (eignarfall) |
hyllts | hylltrar | hyllts | hylltra | hylltra | hylltra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hyllti | hyllta | hyllta | hylltu | hylltu | hylltu | |
accusative (þolfall) |
hyllta | hylltu | hyllta | hylltu | hylltu | hylltu | |
dative (þágufall) |
hyllta | hylltu | hyllta | hylltu | hylltu | hylltu | |
genitive (eignarfall) |
hyllta | hylltu | hyllta | hylltu | hylltu | hylltu |
hylla m or f
hylla f
hylla
Related to hjälle (“scaffolding of poles”), itself from Old Norse hjallr.
Cognate with Norwegian Nynorsk hylle, Danish hylde, Icelandic hilla.
hylla c
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | hylla | hyllas |
definite | hyllan | hyllans | |
plural | indefinite | hyllor | hyllors |
definite | hyllorna | hyllornas |
From Old Norse hylla, from Proto-Germanic *hulþijaną, from Proto-Germanic *hulþaz, (whence Swedish huld (“faithful, gracious, sweet”), Icelandic hollur (“loyal”)). Cognate with Icelandic hylla.
hylla (present hyllar, preterite hyllade, supine hyllat, imperative hylla)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | hylla | hyllas | ||
supine | hyllat | hyllats | ||
imperative | hylla | — | ||
imper. plural1 | hyllen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | hyllar | hyllade | hyllas | hyllades |
ind. plural1 | hylla | hyllade | hyllas | hyllades |
subjunctive2 | hylle | hyllade | hylles | hyllades |
present participle | hyllande | |||
past participle | hyllad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.