From in- (“not”) + marginātus (“having a border or margin”).
immarginātus (feminine immargināta, neuter immarginātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | immarginātus | immargināta | immarginātum | immarginātī | immarginātae | immargināta | |
Genitive | immarginātī | immarginātae | immarginātī | immarginātōrum | immarginātārum | immarginātōrum | |
Dative | immarginātō | immarginātō | immarginātīs | ||||
Accusative | immarginātum | immarginātam | immarginātum | immarginātōs | immarginātās | immargināta | |
Ablative | immarginātō | immarginātā | immarginātō | immarginātīs | |||
Vocative | immargināte | immargināta | immarginātum | immarginātī | immarginātae | immargināta |