izjavljivati

Hello, you have come here looking for the meaning of the word izjavljivati. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word izjavljivati, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say izjavljivati in singular and plural. Everything you need to know about the word izjavljivati you have here. The definition of the word izjavljivati will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofizjavljivati, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Serbo-Croatian

Etymology

From izjáviti.

Pronunciation

  • IPA(key): /izjaʋʎǐːʋati/
  • Hyphenation: iz‧jav‧lji‧va‧ti

Verb

izjavljívati impf (Cyrillic spelling изјављи́вати)

  1. imperfective form of izjáviti

Conjugation

Conjugation of izjavljivati
Infinitive: izjavljivati Present verbal adverb: izjàvljujūći Past verbal adverb: — Verbal noun: izjavljívānje
Number Singular Plural
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Verbal forms ja ti on / ona / ono mi vi oni / one / ona
Present izjavljujem izjavljuješ izjavljuje izjavljujemo izjavljujete izjavljuju
Future Future I izjavljivat ću1
izjavljivaću 		izjavljivat ćeš1
izjavljivaćeš 		izjavljivat će1
izjavljivaće 		izjavljivat ćemo1
izjavljivaćemo 		izjavljivat ćete1
izjavljivaćete 		izjavljivat će1
izjavljivaće
Future II bȕdēm izjavljivao2 bȕdēš izjavljivao2 bȕdē izjavljivao2 bȕdēmo izjavljivali2 bȕdēte izjavljivali2 bȕdū izjavljivali2
Past Perfect izjavljivao sam2 izjavljivao si2 izjavljivao je2 izjavljivali smo2 izjavljivali ste2 izjavljivali su2
Pluperfect3 bȉo sam izjavljivao2 bȉo si izjavljivao2 bȉo je izjavljivao2 bíli smo izjavljivali2 bíli ste izjavljivali2 bíli su izjavljivali2
Imperfect izjavljivah izjavljivaše izjavljivaše izjavljivasmo izjavljivaste izjavljivahu
Conditional I izjavljivao bih2 izjavljivao bi2 izjavljivao bi2 izjavljivali bismo2 izjavljivali biste2 izjavljivali bi2
Conditional II4 bȉo bih izjavljivao2 bȉo bi izjavljivao2 bȉo bi izjavljivao2 bíli bismo izjavljivali2 bíli biste izjavljivali2 bíli bi izjavljivali2
Imperative — izjavljuj — izjavljujmo izjavljujte —
Active past participle izjavljivao m / izjavljivala f / izjavljivalo n izjavljivali m / izjavljivale f / izjavljivala n
Passive past participle izjavljivan m / izjavljivana f / izjavljivano n izjavljivani m / izjavljivane f / izjavljivana n
1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.
2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively.
3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.

4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
  *Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

Wikious
Boobota
Sagapedia