izjúriti pf (Cyrillic spelling изју́рити)
Infinitive: izjuriti | Present verbal adverb: — | Past verbal adverb: izjúrīvši | Verbal noun: — | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ja | ti | on / ona / ono | mi | vi | oni / one / ona | |
Present | izjurim | izjuriš | izjuri | izjurimo | izjurite | izjure | |
Future | Future I | izjurit ću1 izjuriću |
izjurit ćeš1 izjurićeš |
izjurit će1 izjuriće |
izjurit ćemo1 izjurićemo |
izjurit ćete1 izjurićete |
izjurit će1 izjuriće |
Future II | bȕdēm izjurio2 | bȕdēš izjurio2 | bȕdē izjurio2 | bȕdēmo izjurili2 | bȕdēte izjurili2 | bȕdū izjurili2 | |
Past | Perfect | izjurio sam2 | izjurio si2 | izjurio je2 | izjurili smo2 | izjurili ste2 | izjurili su2 |
Pluperfect3 | bȉo sam izjurio2 | bȉo si izjurio2 | bȉo je izjurio2 | bíli smo izjurili2 | bíli ste izjurili2 | bíli su izjurili2 | |
Aorist | izjurih | izjuri | izjuri | izjurismo | izjuriste | izjuriše | |
Conditional I | izjurio bih2 | izjurio bi2 | izjurio bi2 | izjurili bismo2 | izjurili biste2 | izjurili bi2 | |
Conditional II4 | bȉo bih izjurio2 | bȉo bi izjurio2 | bȉo bi izjurio2 | bíli bismo izjurili2 | bíli biste izjurili2 | bíli bi izjurili2 | |
Imperative | — | izjuri | — | izjurimo | izjurite | — | |
Active past participle | izjurio m / izjurila f / izjurilo n | izjurili m / izjurile f / izjurila n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
|