losmaken
Conjugation of losmaken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | losmaken | |||
past singular | maakte los | |||
past participle | losgemaakt | |||
infinitive | losmaken | |||
gerund | losmaken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | maak los | maakte los | losmaak | losmaakte |
2nd person sing. (jij) | maakt los, maak los2 | maakte los | losmaakt | losmaakte |
2nd person sing. (u) | maakt los | maakte los | losmaakt | losmaakte |
2nd person sing. (gij) | maakt los | maakte los | losmaakt | losmaakte |
3rd person singular | maakt los | maakte los | losmaakt | losmaakte |
plural | maken los | maakten los | losmaken | losmaakten |
subjunctive sing.1 | make los | maakte los | losmake | losmaakte |
subjunctive plur.1 | maken los | maakten los | losmaken | losmaakten |
imperative sing. | maak los | |||
imperative plur.1 | maakt los | |||
participles | losmakend | losgemaakt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |