From Middle Dutch pluumstriken. Equivalent to pluim (“plume, feather”) + strijken (“to stroke”).
pluimstrijken
Strong inflections may also be found.
Conjugation of pluimstrijken (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | pluimstrijken | |||
past singular | pluimstrijkte | |||
past participle | gepluimstrijkt | |||
infinitive | pluimstrijken | |||
gerund | pluimstrijken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | pluimstrijk | pluimstrijkte | ||
2nd person sing. (jij) | pluimstrijkt, pluimstrijk2 | pluimstrijkte | ||
2nd person sing. (u) | pluimstrijkt | pluimstrijkte | ||
2nd person sing. (gij) | pluimstrijkt | pluimstrijkte | ||
3rd person singular | pluimstrijkt | pluimstrijkte | ||
plural | pluimstrijken | pluimstrijkten | ||
subjunctive sing.1 | pluimstrijke | pluimstrijkte | ||
subjunctive plur.1 | pluimstrijken | pluimstrijkten | ||
imperative sing. | pluimstrijk | |||
imperative plur.1 | pluimstrijkt | |||
participles | pluimstrijkend | gepluimstrijkt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |