próbować

• probować (obsolete)

From próba +‎ -ować.^[1][2][3] First attested in the 16th century.^[4][5] Compare Kashubian próbòwac, Russian про́бовать (próbovatʹ), Silesian prōbować, Slovincian próbac, and Ukrainian про́бувати (próbuvaty).

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: pró‧bo‧wać

próbować impf (perfective spróbować)

1. (intransitive) to try (to attempt to do or achieve something)

   Synonym: usiłować

2. (transitive) to try, to taste (to sample the flavor of something)

   Synonyms: degustować, kosztować, smakować

3. (transitive) to try (to do something for the first time to experience it)

   Synonyms: testować, wypróbowywać

4. (reflexive with się, archaic) to try (to be a beginner in some field)
5. (reflexive with się, obsolete) to undergo probation

próbować impf

1. (transitive) to try (to test if something works)
2. (transitive) to rehearse (to practice by repetition or recitation)
3. (transitive, obsolete) to try (to experience something)

   Synonym: doświadczać

4. (transitive, obsolete) to try (to show, prove, or evince)
5. (reflexive with się) to compete, to contend (to test one's strength by fighting someone or something)

   Synonym: mierzyć się

• próbować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• próbować in Polish dictionaries at PWN
• “PRÓBOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 16.06.2016
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “próbować”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “próbować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “próbować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 2
• próbować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego